زمانی که ایشان در اصفهان بودند، زبان فرانسه را به‌خوبی یاد گرفتند. آن زمان زبان فرانسه رایج ترین زبان بود و حتی در دبیرستان‌ها هم صحبت از زبان فرانسه بود و اصلاً کسی با زبان انگلیسی کاری نداشت. به خاطر دارم یکی از شاگردان ایشان به نام آقای مصطفی خان ایروانی، پدر عیال حاج شیخ […]
زمانی که ایشان در اصفهان بودند، زبان فرانسه را به‌خوبی یاد گرفتند. آن زمان زبان فرانسه رایج ترین زبان بود و حتی در دبیرستان‌ها هم صحبت از زبان فرانسه بود و اصلاً کسی با زبان انگلیسی کاری نداشت.
به خاطر دارم یکی از شاگردان ایشان به نام آقای مصطفی خان ایروانی، پدر عیال حاج شیخ مهدی حائری تهرانی، که معمم هم نبود، دروس ایشان را نوشته و به زبان آلمانی ترجمه کرده بود. نزد ایشان آمد که اجازه چاپ بگیرد، ولی مرحوم والد اجازه ندادند و فرمودند: «این مطالب در باب اصول عقائد و بسیار دقیق است و اگر یک واو کم و زیاد شود، عکس مطلب را نتیجه می‌دهد. من چون زبان آلمانی بلد نیستم و اطلاعاتی در مورد آن ندارم، نمی‌توانم اجازه دهم، ولی اگر به فرانسه یا فارسی یا عربی بخواهید چاپ کنید، مانعی ندارد.» غرض اینکه ایشان به زبان فرانسه تسلط داشت.[1]
ایشان در سایر علوم هم زحمت کشیده بودند و در نوشته‌های ایشان هم مطالب گوناگونی در علوم جفر، اسطرلاب، ریاضی و هندسه وجود دارد که به ابعاد مختلف علمی ایشان اِشعار دارد.[2]
راوی: آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی
منبع: حدیث نصر، ص 110
[1] آقای حسین مرآتی از اصحاب مسجد جامع در این رابطه در مصاحبه با «مؤسسه شمس‌الشموس» گوید: «یک بار در مجلسی من پیش ایشان بودم. خانمی فرانسوی می‌خواست مسلمان شود. فردی هم آنجا بود که می‌خواست با آن خانم ازدواج کند. آقای شاه‌آبادی با آن خانم به زبان فرانسه صحبت کردند و او هم مسلمان شد.» (آسمانی، ص 192)
[2] حدیث نصر، ص 110
نظرات