عالم كامل و فقيه زاهد، احمد مجتهد بیدآبادی، در حدود سال ۱۲۷۸ق در اصفهان به دنيا آمد. او بزرگترين فرزند آيتاللّه شيخ محمدجواد حسينآبادى بود. جدش، ميرزا محمدحسن، ملقب به ناقوس بود، از آنجا که خطى بسيار زيبا داشت و عمدتاً به كتابت قرآن و متون اسلامى، نيز تابلوهاى خطى اشتغال داشت.
شيخ احمد بيدآبادى، در آغاز از محضر پدر دانشمندش بهره‌مند شد و همواره با جدّيت كامل به فراگيرى دانش مشغول بود. از ديگر اساتيد وى، ميرزا محمدباقر چهارسوقى (علامه صاحب روضات) همچنین برادرش، علامه ميرزا محمدهاشم چهارسوقى بودند. وى چهارده سال توفيق شاگردى مرحوم صاحب روضات را داشت.
دیدگاههای اخیر