سیره اخلاقی

آيت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی آن‌قدر به آرامش محيط خانواده اهميت می‌دادند كه وقتی هم مريض می‌شدند، برای اينكه اعضای خانواده نگران نشوند، مريضي خودشان را به آن‌ها انتقال نمی‌دادند و برای آن‌ها بازگو نمی‌كردند. با اينكه می‌دانستند اعضای خانواده در موقع بيماری مانند پروانه به دور او می‌گردند و از او مراقبت می‌كنند، ترجيح می‌دادند كه بيماری خود را خودشان تحمل كنند و مريضی او باعث رنجش خاطر كسی نشود.

همسرشان می‌گوید:

همسران آيت‌الله شاه‌آبادی خيلی با هم صميمی و دوست بودند و از نظر شعور فرهنگی و اجتماعی در سطح بالایی قرار داشتند. هيچ‌وقت مسائل پيش پا افتاده مانند هوو بودن، يا حسادت برای زندگی همديگر، يا غرور بی‌جا كه «زندگی با آيت‌الله شاه‌آبادی فقط حق من است و ديگران آن را تصرف كرده‌اند»، كه موجب اختلاف و جدايی بود مطرح نمی‌كردند.

ارتباط با اهل بیت رسول خدا (علیهم‌السلام) اصلی ثابت در اعتقادات تمام مسلمانان است. این اصل از طریق روایات متعدد و تأکیدهای مکرر و بلیغ خداوند و شخص پیامبر گرامی اسلام، به علما و عموم پیروان دین اسلام رسیده است. تمسک به دو ثقل دین مانع از گمراهی و چندپارگی مردمان مسلمان می‌شود. مفسر قرآن کریم شخص رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستند و این علم بعد از ایشان در اختیار اهل بیت مطهر ایشان قرار دارد.

حكايتی كه باورش برای ما كه اسير اين دنيا و مال و دارايی خود هستيم بسيار مشكل است، ولی حقيقتی است مسلم در وجود مرحوم آيت‌الله ميرزا محمدعلی شاه‌آبادی...

مرحوم آيت‌الله شاه‌آبادی خيلی مُصر‍‍‍ بودند كه دامادها و عروس‌هايشان بايد سيد باشند. ايشان به دليل ارادت خاصی كه به ائمه معصومان (علیهم‌السلام) داشتند، هميشه اين مسئله را در نظر می‌گرفتند. چرا كه از نظر ايشان وصلت با سادات مانند وصلت با خانوادۀ ائمه اطهار (علیهم‌السلام) است؛ سيدها نوادگان ائمه هستند و بی‌نهايت برای آنان احترام قائل بودند. صحبت‌های خانم حرمت‌الشریعه، دختر آیت‌الله، دربارۀ وصلت‌های فرزندان ایشان:

آن زمان که ما تهران بودیم طبیبی بود به نام دکتر ایوب که آلات موسیقی آورده بود و در منزل به دخترانش موسیقی تعلیم می‌داد، به طوری که سر و صدایش محله را پُر کرده بود. ما کسی را فرستادیم که بگو: «این کار خلاف شرع است، نکن!» دکتر جواب داده بود: «اگر قدرت دارید، خودتان جلوگیری کنید، یا از دولت کمک بگیرید تا جلوگیری کند، وگرنه من وظیفه دارم به دخترانم تعلیم دهم...

سیمای پرفروغ آیت‌الله شاه‌آبادی، براثر اُنس و اُلفت با معبود، جذابیتی تحول‌بخش یافته بود و به‌قدری متخلق به اخلاق الله بود که همنشینی با او، دل را به خدا و آخرت متوجه می‌ساخت. در این مورد هم مصداق حدیثی بود که مرحوم کلینی به سند متصل از امام صادق (سلام‌الله‌علیه) نقل کرده است...

آیت‌الله شاه‌آبادی خیلی خوشگل بود و به خاطر زیبایی ایشان همه می­‌آمدند در مسجد جامع بیرون ایوان، هم زن‌­‌ها و هم مردها به تماشای ایشان. یکی از ایشان سؤال کرده بود که شما چرا جلوی آینه می‌­ایستید و این‌قدر خودتان را آرایش می‌­کنید؟! ایشان لبخندی زده بود و گفته بود...

آيت‌الله شاه‌آبادی هميشه تشويق بچه‌ها را به صورت عملی انجام می‌دادند و تنبيه را به صورت شفاهی. به‌ندرت پيش می‌آمد تا ايشان فرزندش را تنبيه بدنی كنند. اگر هم تنبیه بدنی در كار بود، به نحوی تنبيه می‌كردند تا هم فرزند متوجه اشتباه خودش بشود و هم زود با يک خنده و محبت از دل فرزند دربياورند. حاج حسن شاه‌آبادی خاطره‌ای از این رفتار پدر دارد: