فرزندان آیت الله میرزا محمدعلی شاه‌آبادی

فرزندان آیت الله میرزا محمدعلی شاه‌آبادی
1402-01-29
62 بازدید

1) آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی حضرت آیت‌الله حاج شیخ نصرالله شاه‌آبادی (دام ظله) فرزند فقیه و عارف بزرگ، حضرت آیت‌الله‌العظمی میرزا محمدعلی شاه‌آبادی و بانو علویه مریم روحانی، فرزند آیت‌الله‌العظمی آقای حاج سید صادق روحانی (قدس سره) در تاریخ 28 شعبان المعظم 1350ق، مطابق با 18 دی1310ش در بیت علم و فضیلت، متولد شد و تحت […]

1) آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی

حضرت آیت‌الله حاج شیخ نصرالله شاه‌آبادی (دام ظله) فرزند فقیه و عارف بزرگ، حضرت آیت‌الله‌العظمی میرزا محمدعلی شاه‌آبادی و بانو علویه مریم روحانی، فرزند آیت‌الله‌العظمی آقای حاج سید صادق روحانی (قدس سره) در تاریخ 28 شعبان المعظم 1350ق، مطابق با 18 دی1310ش در بیت علم و فضیلت، متولد شد و تحت تربیت پدر بزرگوار و مادر محترمۀ خویش قرار گرفت. دورۀ ابتدایی را در تهران، دبستان توفیق گذرانده و سپس با راهنمایی والد معظم خویش در سال 1320 آغاز به تحصیل علوم دینی نمودند.

ایشان دورۀ مقدمات و سطح را نزد اساتید بزرگ تهران، چون آیات حاج شیخ حسین کنی، حاج شیخ محمدعلی لواسانی، میرزا ابوالحسن شعرانی، حاج سید كاظم عصار، میرزا مهدی آشتیانی (فیلسوف شرق)، حاج سید حسن احمدی، میرزا هدایت‌الله گلپایگانی، حاج شیخ عباس تهرانی و حاج شیخ اسماعیل جابلقی تا سال 1328 که والد معظم ایشان رحلت فرمودند ، به اتمام رسانیدند.

حاج شیخ نصرالله شاه‌آبادی پس از رحلت والد معظم، به حوزۀ علمیۀ قم وارد شده و در درس حضرات آیات عظام، حجت کوه‌کمره‌ای، حاج آقا حسین بروجردی، حاج سید محمدتقی خوانساری و حاج شیخ محمدعلی اراکی شرکت کردند.

وی سپس برای ادامۀ تحصیل به نجف اشرف عزیمت نمودند. پس از ورود به نجف اشرف در دروس حضرات آیات عظام سید محمد روحانی، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی، حاج شیخ حسین حلی و حاج شیخ محمود شاهرودی حاضر شدند و با نبوغ علمی که داشتند در سن 30 سالگی به درجۀ اجتهاد نائل گردیدند و همزمان به تدریس دروس سطوح عالی در حوزۀ علمیۀ نجف اشرف پرداختند و جزو اساتید به نام آن حوزۀ هزارساله قرار گرفتند، که طلاب و فضلای بسیاری از خرمن دانش ایشان بهره بردند .

با ورود امام راحل به نجف اشرف و آغاز تدریس خارج مکاسب محرمه، به همراه فضلای معاصر خویش، همچون حضرات آیات عظام راستی کاشانی و اخوان مرعشی، در درس امام راحل شرکت کرد.

ایشان در سال 1348، بنا به درخواست مرحوم آیت‌الله‌العظمی خویی، جهت سر و سامان دادن به وضع شیعیان و طلاب پاکستان، به همراه عده‌ای از فضلا و شاگردانش به کشور پاکستان مهاجرت کرد و پس از یک سال اقامت، در بازگشت به ایران توسط رژیم پهلوی ممنوع‌الخروج گشته و تا پیروزی انقلاب اسلامی از ادامۀ خدمت در پاکستان و نجف اشرف بازماند. لذا در تهران اقامت گزید و به فعالیت‌های اجتماعی و مذهبی پرداخت.

تأسیس مدرسۀ معارف اسلامی جهت آموزش مبانی اسلامی برای خواهران و برادران و خدمات خیریه به جهت کمک به نیازمندان، ساخت مساجد و درمانگاه‌های خیریه و صندوق‌های خیریه قرض‌الحسنۀ متعدد، از خدمات معظم له در شهر تهران است. با اوج‌گیری نهضت امام، فعالیت‌های روشنگرانه و سخنرانی‌ها و تظاهرات بر ضد رژیم پهلوی را سرلوحۀ اقدامات خویش قرار داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بنا بر وظیفۀ شرعی، با تشکیل کمیتۀ انقلاب اسلامی در سال‌های آغازین انقلاب، تمام اوقات خویش را وقف خدمت‌رسانی به انقلاب نمود و با آغاز جنگ تحمیلی، بیشتر توان خویش را در کمک‌رسانی به رزمندگان در جبهه‌ها کرد.

برچسب‌ها:, , , , , , , , ,