آیت‌الله شاه‌آبادی و مراجع زمان

آیت‌الله شاه‌آبادی و مراجع زمان
1402-01-28
34 بازدید

مراجع همزمان با مرحوم آقای شاه‌آبادی مرحوم حاج سید ابوالحسن اصفهانی[1]، مرحوم حاج حسین نائینی[2] و حاج‌آقا نورالله نجفی[3] در اصفهان بودند. نقطه اتحادشان در قضیه مخالفت با نظام حکومتی بود که عده‌ای از علما از نجف آمدند به قم و عده‌ای هم از اصفهان، و در قم تشکیلاتی را در مخالفت با شاه ترتیب […]

مراجع همزمان با مرحوم آقای شاه‌آبادی مرحوم حاج سید ابوالحسن اصفهانی[1]، مرحوم حاج حسین نائینی[2] و حاج‌آقا نورالله نجفی[3] در اصفهان بودند. نقطه اتحادشان در قضیه مخالفت با نظام حکومتی بود که عده‌ای از علما از نجف آمدند به قم و عده‌ای هم از اصفهان، و در قم تشکیلاتی را در مخالفت با شاه ترتیب دادند و موضوع آن هم نظام وظیفه بود. در  این تجمع، حاج شیخ عبدالکریم حائری کم می‌آمدند، معتقد بودند ما در سیاست مبتدی هستیم و گول می‌خوریم. آقایان نامبرده به اتفاق آقای شاه‌آبادی شرکت می‌کردند، ولی در مسئله فلسفه و عرفان با هم فرق داشتند.

فلسفه و عرفان، آن زمان در حوزه مذموم بود و آقای شاه‌آبادی بیشترین کار را در این زمینه انجام داده بودند، لذا درس‌شان از همه معروف‌تر بود. البته برخوردی با هم نداشتند، چون جنبه  فقاهت و اصول مرحوم شاه‌آبادی کمتر از آن‌ها نبود، بلکه برتر از همه بود؛ به علاوه دارای جنبه فلسفه و عرفان هم بودند، ولی بقیه آقایان علما، اگر هم از این دو موضوع سررشته‌ای داشتند، چیزی ابراز نمی‌کردند.

راوی: آقا محمدصادق شاه‌آبادی

[1] سید ابوالحسن اصفهانی (۱۲۸۴– ۱۳۶۵ق)، فقیه، ومرجع تقلید شیعیان و نویسنده آثاری همچون وسیلة النجاة (به عربی) و ذخیرة الصالحین (به فارسی). او از شاگردان خاص آخوند خراسانی بود. پس از وفات نائینی و حائری یزدی در ۱۳۵۵ق و آقا ضیاء عراقی در ۱۳۶۱ق، مرجعیت تقلید شیعیان در بخش عمده جهان تشیع در شخص اصفهانی منحصر شد.

[2] محمد حسین غروی نایینی (۱۲۷۶۱۳۵۵ق/۱۲۴۰-۱۳۱۵ش)، از فقیهان و اصولیان شیعه قرن چهاردهم و از علمای طرفدار نهضت مشروطه. نائینی دانش‎آموخته حوزه‎های اصفهان، سامرا و نجف بود و نزد جهانگیرخان قشقایی، میرزای شیرازی، آخوند خراسانی شاگردی کرد. وی پس از محمدتقی شیرازی، به همراه سید ابوالحسن اصفهانی عهده‎دار مرجعیت شیعه شد. شهرت علمی نایینی بیشتر به خاطر اصول فقه است. او از شارحان مکتب شیخ انصاری است و سید ابوالقاسم خویی مهمترین شاگردش بود.

[3] نورالله نجفی اصفهانی (۱۲۷۸ق۱۳۴۶ق) مشهور به حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی از فقیهان مشروطه‌خواه در اواخر دوره قاجار. او از حامیان و فعالان نهضت مشروطه در ایران بود و در مخالفت با سیاست‌های رضاخان و در اعتراض به قانون نظام اجباری، با گروهی از عالمان اصفهان به قم مهاجرت کرد. وی جزء مؤسسان شرکت اسلامیه، اولین شرکت سهامی در ایران بود. رساله «مقیم و مسافر» از آثار اوست. محمد باقر آقا نجفی اصفهانی پدر او و محمدتقی آقا نجفی اصفهانی برادر اوست. منزل او به خانه مشروطیت در اصفهان تبدیل شده است.

برچسب‌ها:, , , , , ,