از جمله اذکاری که مرحوم والد مکرر در مسجد جامع بر فراز منبر توصیه می‌کردند، خواندن آیه شریفه «وَ كَلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصيد»[1] بود.[2] ایشان برای امان از گزند کلاب حیوانی و انسانی و جنیان می‌فرمود: عبارت «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم وَ كَلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصيد» را 22 مرتبه بخوانید […]

یکی از سفارش‌هاي مرحوم والد نماز استغفار بود. ایشان می‌فرمود: از آیات مبارکِ «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً»[1] چنین استفاده می‌شود که استغفار دارای شش خاصیت است: 1. خداوند غفار و آمرزنده است. باران رحمتش بر استغفارکننده […]

یکی از شاگردهای مرحوم پدرم، به نام سید نورالدین جوانمرگ شد. این واقعه پدرم و شاگردان‌شان را بسیار متأثر کرد. مرحوم امام در این باره می‌فرمودند: «روزی با آقای شاه‌آبادی صحبت مرحوم سید نورالدین شد. از ایشان پرسیدم که چگونه می‌توان وی را در خواب دید؟ ایشان دستور داد: نفری یک حمد برای او بخوانید. […]

گمان می‌کنم اشخاصی که از این معارف دم می‌زنند شاید سه جماعت باشند. یک عده فیلسوف محض هستند، یک عده عارف محض هستند و یک عده هم حکیم هستند. البته امروز حکمت را مرادف با فلسفه استنباط می‌کنند، ولی یقیناً این غلط است. هیچ شک و شبهه‌ای نیست که حکمت یک مقوله است و فلسفه […]

یک مطلب دیگر توضیحی‌ست که در باب لطایف سبع داده‌اند. ما می‌دانیم که در روایات، در کتب سلوک، لطایف سبع به تعابیر و عناوین مختلفی زیاد مطرح می‌شود. خلاصۀ آن همان شعر معروف است که می‌گویند «هفت شهر عشق را عطار گشت». این‌ها را به عناوین و تعابیر مختلف تعبیر کرده‌اند. تعبیری که ایشان فرموده‌اند […]