تدابیر الهیه

«حدود» و «دیات» […] تدابیر الهیه‌اند برای «جلوگیری از منهیات» و «پیشرفت اوامر»؛ زیرا که معلوم است «قصاص» که اعدام شخصی است در مقابل اعدام شخص دیگر، اگرچه در ظاهر تکثیر معدوم شده[1]، ولی حقیقتاً اعظم تدبیری است برای حفظ حیات نوع و جلوگیری از ارتکاب قتل نفوس. و لذا فرموده: «و لکم فی القصاص حیوة یا اولی الالباب.»[2] و البته وقتی که این حکم سیاسی-الهی جاری شود، [انسان] از جهت حب ذات و حب بقا، ممنوع خواهد شد از ارتکاب این فعل قبیح، و حفظ نفوس نماید.

منبع: شذرات المعارف، شذره دوم، معرفه 3، ص 14

[1] یعنی به حسب ظاهر، با اجرای حکم قصاص از کثرت افراد کاسته می‌شود.

[2] سوره بقره، آیه 79