مبارزۀ خستگی‌ناپذیری که مرحوم شاه‌آبادی با دشمنان دین آغاز کرده بود و آن را از حضرات معصومان و علمای اسلاف مبارزش آموخته بود، به هر صورتی ادامه پیدا می‌کرد. ایشان هنگامی که دیدند رضاخان قصد زدودن و از ریشه کندن اسلام را دارد، تصمیم به تحصن گرفتند. در این تحصن ابتدا هفتاد تن از روحانیان […]
مبارزۀ خستگی‌ناپذیری که مرحوم شاه‌آبادی با دشمنان دین آغاز کرده بود و آن را از حضرات معصومان و علمای اسلاف مبارزش آموخته بود، به هر صورتی ادامه پیدا می‌کرد. ایشان هنگامی که دیدند رضاخان قصد زدودن و از ریشه کندن اسلام را دارد، تصمیم به تحصن گرفتند. در این تحصن ابتدا هفتاد تن از روحانیان اعلام همکاری کردند. اما در شب پیش از تحصن هر کدام به عذری از این کار کناره گرفتند. در آخر آیت‌الله ماند و دو روحانی دیگر که آنان نیز به ترتیب پس از سه و شش ماه تحصن را ترک کردند. آن عارف مبارز و متقی نستوه یازده ماه در تحصن ماند و در این ایام نوع عزاداری محرم آنجا را نیز تغییر دادند. تعزیه خوانده نشد و به جایش خودشان تمام دهۀ اول را منبر رفتند. شهید بی‌بدیل و مجاهد اسلام، آیت‌الله مهدی شاه‌آبادی، در موضوع این سخنرانی‌ها را چنین بیان می‌کند:
مرحوم والد در دوران تحصن خود در حرم حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، یک دهه عاشورا منبر رفتند و یک موضوع را در هر شب 3 نوبت (اول منبر، وسط منبر، آخر منبر) بیان فرمودند. در شب دهم، در آخرین منبر فرمودند: «خدایا! تو شاهد و گواه باش که این مرتبه که این جمله را بگویم، در این ده شب سی مرتبه تکرار کرده‌ام و اتمام حجت نموده‌ام. برای علمای نجف، علمای قم، اصفهان، مشهد و تمام نقاطی که می‌دانستم و توانستم هم نامه نوشته‌ام. امشب هم برای آخرین مرتبه در این مجلس می‌گویم و آن این است که رضاخان، دست‌نشاندۀ انگلیس است و هدفش اعدام قرآن و اسلام است. اگر با منِ روحانی مبارزه می‌کند، نه به خاطر خودِ من است، بلکه به این دلیل است که من مبلغ قرآنم. به دنیا اعلام می‌کنم که اگر حرکت نکنید، این خبیث اسلام را از بین می‌برد.»
چنین رفتاری بدون کمترین ترس از رضاخان و حکومت استبدادی او، آن هم به‌تنهایی و بی پشتوانه‌های مادی، تنها از شخصیتی خودساخته و الهی برمی‌آید و مصداق عملی آیات قرآن است:
قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى
به این ترتیب حتی از رسانۀ منبر ظلم‌ستیز محرم حسینی نیز برای تنبیه و تنویر افکار خواص و عوام جامعۀ اسلامی استفاده می‌کرد تا حجت بر تمام مسلمانان ایران و اطراف ایران تمام شده باشد.
نظرات