تشییع پیکر

عارف کامل آیت‌الله شاه‌آبادی در ساعت 30/1 بعدازظهر روز پنج شنبه سوم آذر 1328 شمسی (سوم صفر 1369 قمری)، به ملکوت اعلی پیوست. این واقعه زمانی بود که هژیر توسط آقای حسین امامی، از دوستان صمیمی آیت‌الله شاه‌آبادی، کشته شد. لذا دولت سختگیری‌های زیادی می‌کرد و حکومت نظامی بود. به این دلیل، برای تشییع محدودیت‌هایی قائل شدند. به دستور دولت پیکر باید از مسیر مسجد جامع تا مسجد امام و بازار توسط علما تشییع می‌گردید و باقی راه تا حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) با ماشین حمل می‌شد.

ولی روز جمعه چهارم آذر که برای تشییع در نظر گرفته شد، جمعیت آن‌قدر زیاد شده بود که حکومت نتوانست جلوی جمعیت را بگیرد و پیکر پاک آن عارف بالله تا حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) توسط مردم تشییع شد و در مقبره شیخ ابوالفتوح رازی (صاحب روض الجنان و روح الجنان) به خاک سپرده شد. به این ترتیب، تشییع پیکر و عروج عالم ربانی هم بدل به مبارزه‌ای علیه حکومتی شد که آیت‌الله هرگز برابر دین‌ستیزی‌های آن کوتاه نیامد.