تولد دوباره

نکته‌ای که من از مجلس درس ایشان استفاده کردم و بعدها در کتب عرفا دیدم، یکی مسئلۀ زاییدن دوباره بود، که یک اصطلاحی است که در مسیحیت هم هست و عبارت عربی است که منسوب به حضرت عیسی می‌کنند که: «لم یلجو  من لم یولد مره»؛ یعنی به ملکوت آسمان‌ها نمی‌­رسد آن کسی که دوبار زاییده نشده باشد. یعنی انسان یک بار از مادرش زاییده می‌­شود و از رحم مادرش به این دنیای خاکی گام می‌­نهد، و یک بار هم باید از دنیای خاکی به آن دنیای معنوی.

آن کسانی که اهل عرفان هستند، مقدمات آن در این دنیا برایشان فراهم می­‌شود، یعنی در همین دنیا جسم خودشان را فراموش می­‌کنند و در همین دنیا تعلقات‌شان را از بین می­‌برند. آن نکته‌­ای را که از شهید شاه­‌آبادی می­خواستم بگویم این است که می‌­گویند که «موت قبل أن تموت»؛ یعنی قبل از اینکه مرگ طبیعی فرابرسد، با مرگ ارادی خودتان را بمیرانید؛ «من امات نفسه موتاً ارادیا، إن کان تموت حیاتاً له» اگر کسی بتواند خودش را با مردن ارادی بمیراند، آن مردن طبیعی که نفس آخر را می‌­کشد، دیگر برایش مرگ نیست، بلکه حیات است. نکتۀ سوم که از مرحوم شاه‌آبادی آموختم، به نقل از عرفا ذکر کرده‌اند انسانی که می‌خواهد از این دنیا فارغ باشد و به مقام معنوی برسد، بایست تمام تعلقات خودش را قطع کند و احساس استغنا داشته باشد.

راوي : آقای دکتر مهدی محقق