حیات علمی در تهران

وقتی پدر به ایران آمدند، دیگر به عراق مراجعت نکردند، و چون در ابتدا والده‌شان را از سامرا به اصفهان برده بودند، مدت کوتاهی در اصفهان ماندند و بعد از آن رهسپار تهران شدند و به مدت 17 سال در تهران اقامت کردند. ایشان در تهران مدت‌ها در مسجد سراج‌الملک کوچک اقامه نماز داشتند، تا این‌که به خاطر کوچکی مسجد سراج و اصرار مردم، به مسجد امین‌الدوله و بعد از مدتی هم به مسجد جامع می‌روند و بعدها بعد از بازگشت از قم هم در همان مسجد جامع مشغول فعالیت می‌شوند.

ایشان در تهران تدریس داشتند و محل درس‌شان منزل‌شان در محله شاه‌آباد بود؛ از این رو به «شاه‌آبادی» معروف شدند. البته قبل از این به آمیرزا محمدعلی نجفی معروف بودند. ایشان در علوم مختلف شاگردان زیادی داشتند که هریک منشأ هدایت و برکات شدند.

ایشان پس از  هفده سال اقامت و اشتغال در حوزه تهران، به دلیل درگیری شدید با حکومت پهلوی و پس از آنکه به مدت 11 ماه در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) تحصن کردند، تصمیم گرفتند که به قم بروند و در حوزه قم مشغول تدریس علوم دینی شوند.

راوی: آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی

منبع: حدیث نصر، ص 117-118