اگر یکی از حقایق الهی را از لسان عارف شوریده یا سالک دل‌سوخته یا حکیم متألّهی بشنویم، چون سامعه ما تاب شنیدن آن را ندارد و حبّ نفس مانع شود که به قصور خود حمل کنیم، فوراً او را مورد همه طور لعن و طعن و تکفیر و تفسیق قرار می‌دهیم، و از هیچ غیبت […]
در آیه شریفه در سوره هود وارد است: «فَاستَقِم کَما اُمِرتَ وَ مَن تابَ مَعَکَ.»[1] و در حدیث وارد است که جناب رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «شَیَّبَتنی سورَةُ هودٍ لِمَکانِ هذِهِ الآیَةِ.»[2] شیخ عارف کامل، شاه‌آبادی روحی فداه فرمودند: «با اینکه این آیه شریف در سوره شوری نیز وارد است ولی بدونِ وَ مَن تابَ […]
بدان که از برای سالک الی‌الله و مهاجر از بیت مُظلمۀ نفس به سوی کعبۀ حقیقی، یک سفر روحانی و سلوک عرفانی است که مبدأ آن مسافت، «بیت نفس و انانیت» است، و منازل آن، مراتب تعیّنات آفاقی و انفُسی و مُلکی و ملکوتی است که از آن‌ها به «حُجُب نورانیه و ظلمانیه» تعبیر شده. […]
بدان ای عزیز که چنان‌چه از برای این بدن، صحت و مرضی است و علاج و معالجی، برای نفس انسان و روح آدمیزاده نیز صحت و مرض و سقم و سلامتی و علاج و معالجی است […] و منزله انبیا علیهم‌السلام، منزله اطبای مشفق است […] چنان‌چه منزله تقوا در هر مرتبه از مراتب آن، […]
شیخ عارف کامل، شاه‌آبادی می‌فرماید: «هنگامی که سالک الی الله در سیر خود با قدم معرفت سفر سوم را به پایان رساند، با هویت جمعی خود که در همه مراتب موجود است، همه امور بندگان را – از مبدأ و معاد آنچه باعث تقرب آنان به خداست، و دوری آنان از اوست، و همه راه‌های […]
بعضی گمان کرده‌اند وِلایت یکی از فریضه‌های الهی است مانند دیگر فرایض. و در این قول به روایت بُنیَ الإسلامُ عَلی خَمسٍ […][1] استناد نموده‌اند. شیخ عارف کامل، شاه‌آبادی که خداوند سایه‌اش را بر سر ارادتمندانش مستدام فرماید، می‌فرمودند: «وَلایت در این حدیث با فتحه واو است که به معنی دوستی است. و اما وِلایتی […]
دوم [علت از اسباب بیمارکننده مسلمانان] یأس از ظهور سعادت دینی و دنیوی است؛ یعنی هر گاه سنجیده شود سعادت با قوۀ عامله خود، با اینکه اگر خود را از بحر اُجاج غرور[1] خارج نموده [باشد]، گرفتار چاه پرتباه یأس می‌نماید و خود را متوقف [نموده] و از هر گونه تکلیف، بَری[2] و عَری[3] دانسته، […]
اگر شما دارای ملکات فاضله انسانیه باشید، در وقتی آن ملکات صورت شما را انسانی می‌کند که با آن ملکات، بدون اینکه از طریق اعتدال خارج شده باشند، محشور گردید؛ بلکه ملکات در صورتی فاضله است که نفس اماره در آن تصرف نکند و در تشکیل آن، قدم نفس دخیل نباشد؛ بلکه شیخ استاد ما، […]
چنان‌چه معلوم شد […] انسان غیرمحتجب […] آنچه از حق تعالی بیند و آنچه از ذات مقدسش نسبت به او صادر شود، به نظر خشنودی و رضایت به او نظر کند و از حق تعالی و افعال او راضی و خشنود می‌باشد […] و اما صاحب فطرت محجوبه، چون کمال را در مورد دیگری تشخیص […]
[…] کسانی که از نور توحید و ولایت بی‌بهره‌اند، ممکن نیست به نور شفاعت نایل شوند، و اهل معاصی نیز اگر کدورت معاصی آن‌ها را زیاد فرا گرفته باشد، ممکن است پس از مدت‌های مدیدی به شفاعت نایل شوند. از پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده است که فرمود: «من ذخیره کردم شفاعت خود را برای […]
