مرحوم شیخ یوسف بلورفروش، پدرِ آقای حاج شیخ حسن تهرانی از مدرسان حوزه علمیه قم، خوابی دیده بود که می‌پنداشت که خواب خوبی نیست و ناراحت بود. روزی بعد از نماز مرحوم والد، کنار درخت توتی که در مقابل مسجد چهل‌ستون بود، خدمت مرحوم آقا آمد و دست ایشان را بوسید و خوابش را این‌گونه […]
مرحوم پدر واقعاً فانی در اهل بیت علیهم‌السلام بود، زیرا هر قدر معرفت انسان بیشتر باشد، به همان میزان فناء هم بیشتر می‌شود و ایشان در این جهت ممتاز بود. نمونه‌ای از این علاقه‌مندی این بود که همه دختران‌شان را به سادات تزویج کردند. همیشره‌های ما خواستگارهای فراوانی از اقشار مختلف داشتند، اما وقتی طلبه […]
میزان محبت مرحوم والد به حضرت صدیقه سلام‌الله‌علیها به حدی بود که وقتی مصائب ایشان را می‌شنیدند، بسیار منقلب می‌شدند. به یاد دارم روزی دایی ما آیت‌الله حاج سید احمد روحانی قمی که از منبری‌های نسبتاً معروف تهران بود، در مسجد مرحوم پدر منبر رفت و در آخر منبر روضه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را خواند. […]
همسر اولِ مرحوم والد، که با ایشان در عراق همراه بود، نقل کرد: یک بار برای زیارت دوره به سامراء رفتیم. آنجا در منزل نشسته بودیم که دفعتاً آقا شروع کردند به گریه کردن! از علت گریه سؤال کردم، فرمودند: «مثل اینکه ما مورد عنایت اهل‌بیت عليهم‌السلام نیستیم. قبولیِ زیارت علامتی دارد. هر کس در […]
مرحوم پدر به امیرالمؤمنین علیه‌السلام خیلی اظهار علاقه می‌کرد. البته به همه معصومان علیهم‌السلام اخلاص و محبت داشت، اما به حضرت زهرا و امیرالمؤمنین علیهماالسلام علاقه ویژه داشت. درباره امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمود: «حضرت سیدالشهداء مظلوم بود، ولی مظلوم‌تر از امام حسین، امیرالمؤمنین است. هیچ مظلومی به پای علی علیه‌السلام نمی‌رسد. شخصیتی که معدن کَرَم و […]
ایشان ارادت خاصی به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها داشت، تا حدی که بردنِ نام حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، با جاری‌شدن اشک ایشان مساوی بود. حتی در مقام استخاره، تنها عبارتی که به زبان می‌آورد این بود: « الهی به عصمت زهرا، به نور زهرا، به شرف زهرا، به حیثیت زهرا.» آن وقت اشک از چشمان‌شان جاری می‌شد […]
در تکیه حمام خانم منزل بزرگی داشتیم که در وسط آن حوض بزرگی بود و زیر آن حوض، آب‌انبار قرار داشت و در کنار حوض راهی به آب‌انبار بود که بر سر آن تلمبه‌ای بود که از آن برای آشامیدن و گاه پر کردن حوض استفاده می‌شد. روی آب‌انبار هم درِ چوبی قرار داشت تا […]
در منزل آیت‌الله سید محمد بهبهانی مجلس روضه بود و من هم در خدمت والد در آن مجلس شرکت کردیم. با ورود ایشان سخنران صلوات فرستاد و در اثناء سخن، از ایشان با القاب و صفات بسیار تجلیل کرد تا حدی که مرحوم پدر ناراحت شد و از همان پایین منبر فرمود: «بگذارید لقبی هم […]
مرحوم والد خواندن بعضی از اذکار و آیات و ادعیه را توصیه می‌کردند. از جمله دستوراتی که برای عموم مردم بیان می‌کردند این بود که در سحرگاه، سه آیه آخر سوره حشر را زیاد بخوانید: هُوَ اللَّهُ الَّذي لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ . هُوَ اللَّهُ الَّذي لا إِلهَ […]
زمانی که مرحوم والد در قم بودند، روز عاشورا دستۀ روحانیون با پای برهنه از مسجد حاج سید صادق حرکت می‌کرد. اداره آن با مرحوم دایی حاج میرزا ابوالحسن بود. ایشان دستمال بزرگی پر از کاه داشت و یک نفر هم گِل در دستش بود. آن شخص بر سر عزاداران گِل می‌زد و مرحوم دایی […]
