صرف نظر از فضلاء و طلاب، شمار زیادی از بازاریان تهران نیز از تربیت معنوی ایشان بهره بردند.[1] یکی از آن‌ها مرحوم حیدر آقا، معروف به آقای معجزه[2]، پسر حاج احمد آقا (مرشد چلویی)[3]، صاحب چلوکبابی کنار مسجد جامع بود که البته خودش هم آشپز بود و مدت‌ها در مدرسه فیضیه برای طلبه‌ها آشپزی می‌کرد. […]
در زمان قبل ازرفتن ایشان به قم و در ایام قم و باز هم پس از بازگشت‌شان، مجالس درس را برای طلاب و پژوهندگان روحانی داشتند؛ از جمله خاطرم هست که مرحوم آقای حاج سید موسی مازندرانی و آقای حاج هاشم آملی، که هر دو از دنیا رفته‌اند، قبل از اینکه به قم بروند، در […]
امام از جمله فلسفه را خوانده و در سنین 25، 26 سالگی بود به دنبال یک استاد عرفان عملی بودند. در بین هم‌درسی‌ها و هم‌مباحثه‌ای‌های امام، یکی از فرزندان آقای شاهآبادی با ایشان هم‌درس بود.[1] امام روزی موضوع را می‌گویند. نمی‌دانم آقا روح‌الله یا آقا نورالله بوده ـ به نظرم آقا نورالله صحیح است ـ […]
روز مبعث سال 1363 ش. بود که بعد از شهادت اخوی حاج آقا مهدی، به دیدار امام رفتم.[1]بنا بود آقا سعید، اخوی‌زاده ما (پسر حاج آقا مهدی)، را به دست امام ملبس به لباس روحانیت کنیم. لذا با هم به جماران رفتیم. آیت‌الله خامنه‌ای و هیئت دولت و عده‌ای دیگر از مسئولان از جمله آقای […]
انسان‌های جریان‌ساز و برجسته تاریخ همواره از میان هزاران راه و مطلب پیش روی خود، بهترین را برمی‌گزینند. امام خمینی نیز به عنوان انسانی الهی که در مسیر بندگی در جست‌وجوی برترین راه تقرب است، استادی می‌جوید که او را با اطمینان و سرعتی بیشتر سوی مقصود ببرد. ایشان که تا پیش از آشنایی با […]
مرحوم آیت‌الله شاهآبادی با اینكه فقیه و عارفی بزرگوار و استاد حضرت امام بودند كه كراراً اتفاق می‌افتاد مرحوم امام (اعلی الله مقامه) در درس‌شان به هر مناسبتی كه نامی از مرحوم آیت‌الله شاهآبادی می‌بردند تعبییرشان این بود كه روحی فداه یا گاهی می‌فرمودند: «من هر چه دارم، همه از آیت‌الله شاهآبادی دارم»؛ اما با […]
مرحوم پدرم حدود هفت سال در قم بودند. یکی از نتایج ایشان مرحوم امام رضوان‌الله‌علیه بود. در جلسه‌ای که در محضر امام بودم، از امام سؤال کردم به این کیفیت که وصل شما به آیت‌الله‌العظمی شاهآبادی چه‌جوری بود؟ چه شد که شما با ایشان ارتباط پیدا کردی و این‌طور به ایشان علاقه‌مند بودی؟ امام فرمود: […]
