این کتاب با موضوع سیر و سلوک در صد منزل و هر منزلی شامل ده بیت (مجموعاً هزار بیت) نوشته شده بود. مرحوم آقای ملک خلّاقی، از شاگردان ایشان، آن را برای استنساخ گرفت، ولی متأسفانه در ایام استنساخ از دنیا رفت. مرحوم پدر دنبال کتاب فرستادند، ولی هر چه گشتند کتاب پیدا نشد. ایشان […]
این کتاب با موضوع سیر و سلوک در صد منزل و هر منزلی شامل ده بیت (مجموعاً هزار بیت) نوشته شده بود. مرحوم آقای ملک خلّاقی، از شاگردان ایشان، آن را برای استنساخ گرفت، ولی متأسفانه در ایام استنساخ از دنیا رفت. مرحوم پدر دنبال کتاب فرستادند، ولی هر چه گشتند کتاب پیدا نشد. ایشان از گم‌شدن کتاب خیلی ناراحت بود. البته بعداً کتاب دیگری نوشتند و مطالب کتاب را در آن استدراک کردند.[1] این کتاب حدوداً 350 صفحه است؛ مخطوط و نسخه آن نزد [بیت مرحوم] آیت‌الله حاج آقا نصرالله شاه‌آبادی است که دارای 6 منزل است: یقظه، توبه، محاسبه، انابه، تفکر، تذکر.
سید عبدالحجت بلاغی دربارۀ مرحوم ملک خلّاقی می‌نویسد: «شیخ محمدعلی ملک خلّاقی، فرزند حاج شیخ محمد سلطان‌المتکلمین و متولد 1267 شمسی‌ست. مولدش اصفهان از فضلای ناطقین و اهل منبر به شمار می‌رفت. و مقاله ایشان در جبر و تفویض در کتاب اسرار خلقت نگارش سرکار سرهنگ احمد اخگر مندرج است».[2]
علامه شیخ آقابزرگ تهرانی وفات او را در سال 27 صفر 1365 ثبت کرده است و دربارۀ کتابخانۀ پدرش شیخ محمد سلطان‌المتکلمین می‌نویسد: «کانت تشتمل مکتبته علی نُسَخ نفیسه، حافظ علیها إلی أن توفّي في 14 شعبان 1353 فباع ولده الشیخ محمدعلی ملک خلاقی أکثر المکتبة وکان یدعی خلّاق المعانی لقب أبیه تارة و «ملک الواعظین» تارةٍ أُخری، توفّي في 27 صفر 1365 ولم یبق من المکتبة إلّا شیئاً یسیراً لا یعتدّ به عند حفید المؤسّس آقا محمد بن محمد علی المذکور في طهران».[3]
منبع: کتاب حدیث نصر
[1] راوی: آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی
[2] مقالات الحنفاءآیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی، ص256
[3] طبقات أعلام الشیعة، ج4، ص173
نظرات