نور بحارالأنوار

در بعضی از کتب^[1] نقل شده که بعد از وفات علامه مجلسی، وی را در خواب دیدند که جایگاه بسیار خوبی دارد و وقتی از علت این جایگاه پرسیدند، پاسخ دادند که این جایگاه به خاطر دادن سیبی به دست یتیمی یهودی است.^[2] به یاد دارم مرحوم والد بالای منبر درباره این نقل می‌فرمودند: «یعنی بحارالأنوار به قدر یک سیب ارزش ندارد؟! چراغ برزخ قدرت نمایش آن نور را ندارد. بحارالأنوار را باید چراغ جبروت نشان بدهد. زیرا احیاء آثار انبیاء و اولیاء، احیاء خود ایشان است».^[3]

منبع: کتاب حدیث نصر، خاطرات مرحوم آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی، بخش مرحوم والد

^[1] الخزائن، ص 430

^[2] فاضل گرامی آقای رحیم قاسمی در کتاب عرفان مجلسی (ص562) شواهدی را بر جعل‌بودن این خواب ذکر نموده‌اند.

^[3] در کتاب شذرات المعارف (ص124) این مطلب چنین آمده است: «معرفة: نقل شده که بعضی خواب دیده‌اند مرحوم مجلسی طاب ثراه را و از امور وارده بر ایشان بعد از موت، از آن جناب سؤال نموده و ایشان فرموده‌اند که بعد از ارتقای روح، من را در معرض الهی درآوردند و از من سؤال کردند: چه آوردی؟ عرض کردم: بحارالأنوار. پس سؤال شد: دیگر چه آوردی؟ ساکت شدم. پس خطاب شد که نزد ما چیزی داری و آن سیبی است که به طفل یهودی داده‌ای و این دستگاه برزخی به سبب آن سیب است. توضیحاً عرض می‌شود که شخص خواب‌بیننده گمان کرده است چون ترتیب اثری بر بحارالأنوار داده نشده و بر آن سیب ترتب اثر داده شده، بحارالأنوار مورد  قبول واقع نشده! لکن نه چنین است، بلکه مورد اثرش برزخ نبوده است، چون علم باید در جبروت ظاهر شود؛ و به عبارت اخری، چون بحارالأنوار مشتمل بر علوم حقایق و معارف است و لامپ برزخ، کوچک است نمی‌تواند نور علم را نمایش دهد. بلکه لامپ ملکوت هم قاصر است از این اظهار و لامپ جبروت می‌تواند نمایش نور توحید دهد. لذا در مطَّلع، بحارالأنوار مسکوتٌ عنه شده و نور احسان که لامپ برزخ می‌تواند آن را نمایش دهد مورد لطف واقع شده است.»