حوزه‌های بی‌حرکت

اشکال ما این بود که (در حوزه) به غیر از مسائل عبادی فقه هیچ کاری نمی‌کردیم. حوزه‌ها در زمینه‌های دیگر حرکتی نداشتند […] وضع فلسفه هم به صورت امروز نبود. آقای شاه‌آبادی رحمت‌الله‌علیه می‌گفت: مرحوم آقا میرزا علی اکبر یزدی، که یکی از فلاسفه بزرگ و مردی عالم و صادق و پرهیزگار بود، وقتی فوت کرد، شخصی برای تعریف از او در منبر گفت: «خودم دیدم که او قرآن می‌خواند!»[1] وضع حوزه‌ها اینگونه بود. علوم ریاضی یا سایر علوم، یا نبود یا کم بود […] حرکت در حوزه‌ها نبود.

منبع: صحیفه نور، امام خمینی (ره)، ج 18، ص 79

[1] مقصود اینکه حوزه­ های علمیه در آن زمان به ­قدری از حکمت و فلسفه فاصله گرفته بود که افراد مرتبط با آن تکفیر می­شدند.