آیت‌الله نورالله شاه‌آبادی به برخی از سخنان ایشان در میان جمعیت اخوان اشاره می‌کنند: «می‌فرمودند مسلمانان از دو ناحیه زیان دیدند: یکی اینکه هرچند فرمود «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون» البته خدا خودش قرآنش را نگه می‌دارد، اما مسلمان‌ها به این قسمت متکی می‌شدند و گفتند خدا خودش دین داده، خودش هم […]
یک روز بعد از نماز جماعت، مردی روستایی به خدمت آیت‌الله شاه‌آبادی می‌رسد و می‌گوید: «هر وقت من نمازم را به شما اقتدا می‌کنم، سیدی را می‌بینم که جلوتر از شما به نماز می‌ایستد.» آقا از او می‌پرسند: «شغل شما چیست؟» او می‌گوید: «کشاورزی هستم که از یکی از روستاهای ورامین محصولات خود را به […]
اولین كسی كه حالا صرف نظر از كتاب‌ها یا اولین كسی كه مشافهتاً ذكر خیر آقای شاه‌آبادی را از ایشان شنیده‌ام، مرحوم شیخ حسن قهرمانی بودند. آقای شیخ حسن قهرمانی قوچانی، مردی رند و قلندر و مجرد و شاعر طراز اول و وكیل و عارف بودند كه به قول بعضی از دوستان از منتخبان روزگار […]
تاریخ شاید تا آن زمان چنین نمونهای سراغ نداشته که شخصیتی مانند مرحوم پدرم را، از مسجد جامع بازار تا حرم حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) روی دوش تشییع بکنند و همان‌جا به خاک بسپارند. بایستی گفت اینکه ده دوازده کیلومتر راه را پیاده بر دوش، با آن جمعیت بسیار تشییع کنند، اصلاً سابقه نداشت. مرحوم حاج […]
کتاب شذرات‌المعارفی که از آیت‌الله شاه‌آبادی بر جای مانده است و مربوط به این دوره (دوره سوم اقامت آیت‌الله در تهران) است، مطالب بسیار ارزشمندی را دربردارد. شذرات جمع شذره به معنی قطعه مروارید است و شاید شذرات المعارف را بخواهیم ترجمه کنیم گوهرهای درخشان اعتقادی می‌شود. این کتاب البته به زبان فارسی نوشته شده […]
آغاز تحصیلات حوزوی بنده در حدود سنه ۱۳۱۸ بوده و سنه ۱۳۲۰ وارد قم شدم. در دو سه سال قبل از ورود به قم، با مرحوم آیت‌الله‌العظمی آقای شاه‌آبادی مأنوس شدم و انس با جلسات معارف و تفسیر ایشان موجب شد که وارد حوزه شوم […] بحث‌ها (ی ایشان) به‌قدری عمیق، دقیق، روحانی، معنوی و متحول‌کننده بود که در […]
مرحوم والد در سال 1292 هـ ق در اصفهان دیده به جهان گشود و تا 12 سالگی در آن شهر بوده و مقدمات را در حوزه اصفهان فرا گرفت. در آن زمان، حوزه اصفهان بسیار حوزه پرتلاش و فعالی بود و حتی از تهران و قم رونق بیشتری داشت. بسیاری از علمای معروف و سرشناس […]
یادم هست که تیمورتاش[1] که وزیر دربار بود، یک موقع میآمد و در مسجد نماز میخواند. به پدر گفت که یک مقدار ساکت باش، ما کار تو را دربار درست میکنیم. پدرم گفتند که از این ساعت به بعد راضی نیستم که پشت سر من نماز بخوانی.[2] راوی: حسن شاه‌آبادی [1] عبدالحسین تیمورتاش، نخستین وزیر […]
ما چون در یک خانوادۀ روحانی بزرگ شده‌ایم، به همین خاطر غیر از علم و دین مطالب دیگری نبود. گاهی اوقات مطالب خصوصی بود و مطالب عمومی هم همه‌اش پیرو دین بود. وقتی می‌دیدیم پدر این‌‌گونه بودند و مادر هم این‌‌گونه بودند و برادرها هم به آن صورت بودند، اجباراً ما هم تابع آن‌‌ها می‌شدیم. […]
مرحوم والد در دوران تحصن خود در حرم حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، یک دهه عاشورا منبر رفتند و یک موضوع را در هر شب سه نوبت (اول منبر، وسط منبر، آخر منبر) بیان فرمودند. در شب دهم، در آخرین منبر فرمودند: «خدایا! تو شاهد و گواه باش که این مرتبه که این جمله را بگویم، در […]
