مدت اقامت آیت‌الله شاه آبادی در نجف و سامرا جمعاً هشت سال طول کشید. بعد از این هشت سال ایشان به ایران مراجعت کردند. ظاهراً میرزای دوم منع کرده بودند حاج آقا شاهآبادی را از اینکه برگردند به ایران و فرموده بودند که باید ایشان بمانند در حوزه سامرا و نجف. از طرفی مشکل خانوادگی […]
آیت الله سید احمد زنجانی، در حد مرجعیت و از مدرسان بزرگ بود که از هم‌مباحثه‌ای‌های امام بود. ایشان در مورد آقای شاهآبادی تعبیر جالبی دارد. خاطره‌ای از آیت‌الله شاهآبادی نقل میکند و می‌‌گوید که آقای شاهآبادی گفت من شبی خواب دیدم که در حیاط خوابیده‌ام، ناگهان یک بچه‌ای از بالای دیوار پایین می‌‌افتد. من […]
وقتی مرحوم پدر به قم آمدند، اوایل تشکیل حوزه بود و مرحوم حاج شیخ عبد الکریم حائری _ مؤسس حوزه _ تشریف داشتند. حاج شیخ و مرحوم والد بسیار با یکدیگر مأنوس و ارتباط‌شان خیلی نزدیک بود. چون ابتدای تاسیس حوزه بود و امثال پدر ما _ که حاج شیخ بتواند روی او حسابی کند […]
یک روز آمدند خانه. دیدم رنگ و رویشان خیلی برهم است. گویا کسالتی داشته باشند. نشستند. تنشان می‌لرزید. گفتم: «آقا چیزی شده؟ حالتان بد شده؟ تب کردید؟ سردتان…؟» گفتند: «نه. حالم خوب خوب است. فقط درشکه نایستاد. همین‌طور که درشکه می‌رفت، یک آقایی سوار درشکه شد. سلام کرد و من فوراً جواب سلام را به […]
من یادم هست شب‌های دوشنبه منزل مرحوم ابوالصباء در خیابان خانی‌آباد می‌رفتیم. فضای حیاط آن خانه حدود 300 متر بود. تمام اتاق‌ها و حیاط مملو از جمعیت می‌شد. نه اینکه فقط روضه بخوانند که آن هم بود، اما آنچه را مردم نمی‌دانستند و باید بدانند، می‌گفتند![1] راوی: آیت‌الله نورالله شاهآبادی [1] حدیث عشق و فطرت، […]
روز‌هایی که جلسات درس پدرم در منزل تشکیل می‌شد، من هم، که آن وقت چهارساله بودم، به حوزۀ درسی ایشان می‌رفتم و می‌نشستم؛ ولی چون طاقت و حوصله نشستن زیاد را نداشتم، شیطنت می‌کردم. از این رو، مرا بر روی طاقچه پهن پشت پنجره می‌نشاندند. از آنجا چهرۀ حاضران در جلسه را می‌دیدم. اگرچه در […]
ایشان بعد از وفات آخوند به سامراء می‌رود. در آنجا مدتی نزد مرحوم میرزا محمد تقی شیرازی، صاحب ثورة عراق، استفاده میکند و میرزا هم از وی می‌خواهد که در اداره حوزه او را یاری کند. لذا مرحوم والد درس فلسفه و عرفان و فقه و اصول را شروع میکند و در جلسه استفتائیه میرزای […]
وقتی پدر به ایران آمدند، دیگر به عراق مراجعت نکردند، و چون در ابتدا والده‌شان را از سامرا به اصفهان برده بودند، مدت کوتاهی در اصفهان ماندند و بعد از آن رهسپار تهران شدند و به مدت 17 سال در تهران اقامت کردند. ایشان در تهران مدت‌ها در مسجد سراج‌الملک کوچک اقامه نماز داشتند، تا […]
اشکال ما این بود که (در حوزه) به غیر از مسائل عبادی فقه هیچ کاری نمی‌کردیم. حوزه‌ها در زمینه‌های دیگر حرکتی نداشتند […] وضع فلسفه هم به صورت امروز نبود. آقای شاهآبادی رحمت‌الله‌علیه می‌گفت: مرحوم آقا میرزا علی اکبر یزدی، که یکی از فلاسفه بزرگ و مردی عالم و صادق و پرهیزگار بود، وقتی فوت […]
مرحوم والد درباره حوزه و روحانیت نظریاتی داشتند که در آن زمان با مذاق روحانیت سازگار نبود؛ همان‌طور که عرفان وی با مذاق حوزه آن وقت سازش نداشت. مثلاً ایشان عقیده داشت «این درست نیست که روحانی زحمت بکشد و درس بخواند، اما اثرش فقط برای محدوده شهر یا کشور خودش باشد؛ بلکه باید طوری […]
