بدان که ایمان امر بسیط ثابتی است که مستلزم اقرار به زبان و عمل به ارکان است. متعلَّق ایمان، یقین به مبدأ و معاد و آنچه بین این دو قرار دارد است. متضاد ایمان، شک در این دو است که امری عدمی است. همان‌طور که جحود و انکار نیز ضد وجودی ایمان‌اند. این ایمان، نهایت […]

آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی در رابطه با چگونگی تبیین مسائل توسط ایشان در مجالس عمومی مثالی عنوان می‌کند: «در فلسفه دفن میت، که چرا میت باید دفن شود، مردم می‌گفتند بسوزانید یا بگذارید حیوانات بخورندشان. اما ایشان در جواب می‌فرمودند شما در خانه‌ای که در آن هفتاد هشتاد سال زندگی کردی یا خانه پدری را که […]

آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی در قسمتی از احوال حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)، در بیان حکمت توجه ایشان به ستاره، ماه و خورشید می‌فرماید: وقتی که انسان از سراب نفس و سرداب طبیعت خویش خارج شد، در نشئۀ ملکوتی دوباره متولد می‌شود و در نتیجه، حق بر حسب استعداد وی به طریق نور و ظلمت بر وی متجلی می‌شود؛ […]

به نفس و شیطان بگویید که ممکن است این شخصی که مبتلاست به معصیت، دارای ملکه‌ای است، یا [دارای] اعمال دیگری باشد که خدای تعالی او را به رحمت خود مستغرق کند و نور آن خُلق و ملکه، او را هدایت کند و منجر شود کار او به حُسن عاقبت. شاید آن شخص را خدا […]

«حدود» و «دیات» […] تدابیر الهیه‌اند برای «جلوگیری از منهیات» و «پیشرفت اوامر»؛ زیرا که معلوم است «قصاص» که اعدام شخصی است در مقابل اعدام شخص دیگر، اگرچه در ظاهر تکثیر معدوم شده[1]، ولی حقیقتاً اعظم تدبیری است برای حفظ حیات نوع و جلوگیری از ارتکاب قتل نفوس. و لذا فرموده: «و لکم فی القصاص […]

ای عزیز، اولاً مگذار مفاسد اخلاقی یا عملی در مملکت ظاهر و باطنت وارد شود، که این خیلی سهل‌تر است از آنکه بعد از ورود بخواهی اخراج آن‌ها کنی؛ همانطور که دشمن را اگر نگذاری وارد سرحد ممکلت گردد یا وارد قلعه شود، آسان‌تر است دفع آمدن تا بعد از وارد شدن و برج و […]

چون امر کامل و کمال مطلق هماره متوجهٌ الیه فطرت است، تنها ذات کامل است که می‌تواند عطش فطری و نیاز درونی انسان را برطرف سازد و سرمایۀ عشق به کمال مطلق، نیل به کمال مطلق است. و انسان هرگاه در بارگاه کمال مطلق سکنی گزید، به قرارگاه امن و راحت راه یافت، که چنین […]

[…] موجودات با تمام مراتب بالا و پایینی که دارند، همگی به وجه مخصوصی، بدون آنکه چیزی واسطه باشد، مرتبط با خدای تعالی می‌باشند؛ زیرا «مقید» در باطن و سرّ خود با «مطلق» مربوط است، بلکه به یک توجیه، عین مطلق است که راسخونِ در معرفت آن را درک می‌کنند. و شیخ عارف کامل ما […]

گویند عارف بالله کسی است که حق را به مشاهدۀ حضوریه بشناسد و «عالِم» بالله کسی است که به براهین فلسفیه، علم به حق پیدا کند و بعضی گویند «علم و عرفان» از دو جهت تفاوت دارد: یکی از جهت متعلَّق، چنان‌چه ذکر شد، و دیگر [آنکه] در معرفت، سابقۀ فراموشی و نسیان مأخوذ است. […]

و از چیزهایی است که انسان را در این سلوک معاونت می‌کند موازنه است، و آن، چنان است که انسان عاقل، منافع و مضارّ هر یک از اخلاق فاسده و ملکات رذیله را […] مقایسه کند با منافع و مضارّ هر یک از اخلاق حسنه و فضایل نفسانیه و مَلَکات فاضله […] و ملاحظه کند […]