این عرفا و شعرای عارف‌مسلک و فلاسفه هم همه یک مطلب می‌گویند. مطالب مختلفه نیست، (بلکه) تعبیرات مختلفه (است). زبان شعر، خودش یک زبانی است. حافظ زبان خاصی دارد. همان مسائل را می‌گوید که آن‌ها می‌گویند، اما با یک زبان دیگری… و نباید از این برکات مردم را دور کرد. باید مردم را به این […]

سوم [علت از اسباب بیمارکننده مسلمانان] افتراق مسلمین و انفصام خیط اخوت[1] از میانه آن‌هاست به واسطۀ اختلاط[2] با اجانب که موجب اضمحلال[3] هر یک شده معاشاً و معاداً[4]، حتی آنکه اجتماعات مختلفةالمسالک[5] موجب ضعف و اختلال است، فضلاً عن الانفراد[6]؛ و هر چه انفراد و افتراق بیشتر شود، اختلال و انحلال شدت نماید تا […]

استاد دیگر ما هم که باز در طبقه اولای شاگردان آقای شاه‌آبادی و دیگر اعاظم عصر واقع می‌شوند، مرحوم آقای شیخ علی‌محمد ژولستانی تویسرکانی و بعدها هم معروف به ژولستانی بودند. ژولستان ظاهراً یک جایی‌ست حوالی همین تویسرکان. آقای ژولستانی مرحوم هم که خُب: یک دهان خواهم به پهنای فلک / تا بگویم وصفِ آن […]

مرحوم قهرمانی شاعر هم بودند و شاعر واقعاً ممتازی بودند. یک صفحه‌ای چاپ کرده بودند و یک نسخه هم به من دادند. یک مثنوی بود. البته فکر می‌کنم شعرهای دیگری هم برای آقای شاه‌آبادی ساخته باشد. از از مطلع آن مثنوی دو بیت را به یاد دارم: «آن‌که جان را موجب آزادی است / حجت‌الاسلام […]