مرحوم آیتاللهالعظمی شاهآبادی در محیط خانواده بسیار رئوف و مهربان بودند و برخورد بسیار جالبی داشتند. از همین رو، همسران این بزرگوار هم نسبت به یکدیگر عجیب بودند. مادرم تعریف میکرد: «اگر بانوی ناشناسی وارد این خانه میشد، نمیتوانست تشخیص بدهد که بیبی این خانه کیه، کنیز این خانه کیه.» مثلاً دو تا همسر که […]
مرحوم آیتاللهالعظمی شاهآبادی در محیط خانواده بسیار رئوف و مهربان بودند و برخورد بسیار جالبی داشتند. از همین رو، همسران این بزرگوار هم نسبت به یکدیگر عجیب بودند. مادرم تعریف میکرد: «اگر بانوی ناشناسی وارد این خانه میشد، نمیتوانست تشخیص بدهد که بیبی این خانه کیه، کنیز این خانه کیه.» مثلاً دو تا همسر که هر دو از شخصیتهای خانوادگی بزرگی برخوردار بودند، نسبت به یکدیگر بینهایت احترام داشتند. مثلاً یکی از اینها پا میشد برای دیگری قلیان آماده میکرد. آن یکی پا میشد چای میریخت؛ یعنی هر دو در نهایت بزرگی و متانت و محبت و درواقع خود این روش یک درس انسانیت بود برای دیگر انسانها که اینها به هم عشق میورزیدند و به هم محبت داشتند.
راوی: حجتالاسلام سید علی اکبر قریشی
نظرات