قدر ایشان مجهول ماند

يكی از خصايص استاد ما اين بود كه رحم و عطوفت و اخلاق اجتماعی‌شان در ميان مردم بسیار خاص بود. به اين جهت، در میان علمای ديگر امتیاز داشتند. اگر به ايشان می‌گفتی سيوطی[1] درس بگو، سيوطی می‌گفت. امثله[2] هم می‌گفت. رسائل و مكاسب[3] هم می‌گفت. لذا قدر ايشان بر اثر اين تواضع و فروتنی، كه نشأت گرفته از عطوفت ايشان بود، مجهول مانده است. وقتی ما آمديم قم، تهديد و تقاضا كرديم كه ايشان درسی نگويند الا درس خارج.[4]

راوی: آیت‌الله‌العظمی میرزا هاشم آملی

[1] سيوطی از دروس مقدمات حوزه است كه در علم نحو است. شرحی است كه بر الفيۀ ابن مالك نوشته شده است. طلاب معمولاً اين درس را در دومين سال تحصيل می‌گذرانند.

[2] امثله و شرح امثله از دروس سال اوّل حوزه و اولين كتاب در علم صرف است.

[3] رسائل و مكاسب از دروس سطح حوزۀ علميه است، كه معمولاً در سال‌های ششم، هفتم و هشتم تدريس می‌شود. رسائل در علم اصول فقه است و مكاسب، فقه استدلالی است.

[4] عارف کامل، ص 12