بهترین و ارزشمندترین کارهایی که انسان بخواهد بکند از دیدگاه آیات و روایات، گمان نمی‌‌‌کنم چیزی بهتر از خدمت به مردم باشد. در باب قضای حاجت مؤمن، روایات تکان‌دهنده‌ای هست؛ مانند اینکه اگر انسان برای رفع گرفتاری شخصی حرکت بکند، مثل شخصی که وام می‌خواهد و من از آبرویم خرج بکنم و واسطه‌گری را انجام […]
بهترین و ارزشمندترین کارهایی که انسان بخواهد بکند از دیدگاه آیات و روایات، گمان نمی‌‌‌کنم چیزی بهتر از خدمت به مردم باشد. در باب قضای حاجت مؤمن، روایات تکان‌دهنده‌ای هست؛ مانند اینکه اگر انسان برای رفع گرفتاری شخصی حرکت بکند، مثل شخصی که وام می‌خواهد و من از آبرویم خرج بکنم و واسطه‌گری را انجام بدهم، یا جایی شاهد قضیه‌ای بودم و بخواهم بروم شهادت بدهم، همان‌طوری که در روایات هست که کسانی که شاهد بوده‌اند بروند شهادت حق بدهند؛ لازمه این کار، این است که انسان کارش را تعطیل کند و دنبال کسی راه بیفتد و کاری برای دیگری انجام بدهد. البته زحمت دارد، ولی در روایات هست که برای رفع حاجت مؤمن که قدم برمی‌داری، چه آن کار به نتیجه برسد و چه نرسد، این اقدام کردن، از دو ماه اعتکاف بیشتر ارزش دارد؛ اعتکافی که انسان باید تمام مدت را روزه باشد، در مسجد‌الحرام یا مسجد جامع، از آن مسجد خارج نشود، مگر برای رفع ضرورت و حوائج، و تمام اوقات را عبادت کردن. یک قدم برداشتن برای مؤمن، این‌قدر ارزش دارد. مرحوم آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی هم به همین خاطر، اقدام به راه‌اندازی صندوق قرض‌الحسنه کردند که اصلاً این‌کار قبل از ایشان، به این شکل وجود نداشت.
راوی: محمدعلی شاه‌آبادی – نوه آیت‌الله
نظرات