مرحوم آیتالله شاهآبادی در زهد و تقوی و در عشق ورزیدن به مردم واقعاً بینظیر بود. كراراً اتفاق میافتاد كه من در خدمت مرحوم آیتالله شاهآبادی، در محضر ایشان به مسجد جامع میرفتیم، نماز ظهر و عصر میخواندیم و برمیگشتیم. عنایت ایشان به مردم برای منِ بچهطلبه آنروز سرمشقی بسیار عالی بود؛ یعنی من عملاً […]
مرحوم آیتالله شاهآبادی در زهد و تقوی و در عشق ورزیدن به مردم واقعاً بینظیر بود. كراراً اتفاق میافتاد كه من در خدمت مرحوم آیتالله شاهآبادی، در محضر ایشان به مسجد جامع میرفتیم، نماز ظهر و عصر میخواندیم و برمیگشتیم. عنایت ایشان به مردم برای منِ بچهطلبه آنروز سرمشقی بسیار عالی بود؛ یعنی من عملاً از محضر ایشان آموختم كه با مردم چگونه باید برخورد كرد. ولذا یكی از عزیزان روحانیت، كه در مدینه چندین سال با هم بودیم، به ایشان گفت: «فلانی من این دو سه ساله بسیار از شما آموختم كه چگونه باید به مردم احترام گذاشت و با مردم چگونه برخورد كرد.» گفتم: «چون این جمله را گفتید، من باید بگویم كه حق نعمت ادا بشود: من هر چه آموختم، عملاً از محضر مرحوم آیتاللهالعظمی شاهآبادی آموختم.»
راوی: حجتالاسلام سید علی اکبر قریشی
نظرات