دوم [علت از اسباب بیمارکننده مسلمانان] یأس از ظهور سعادت دینی و دنیوی است؛ یعنی هر گاه سنجیده شود سعادت با قوۀ عامله خود، با اینکه اگر خود را از بحر اُجاج غرور[1] خارج نموده [باشد]، گرفتار چاه پرتباه یأس می‌نماید و خود را متوقف [نموده] و از هر گونه تکلیف، بَری[2] و عَری[3] دانسته، […]
اگر شما دارای ملکات فاضله انسانیه باشید، در وقتی آن ملکات صورت شما را انسانی می‌کند که با آن ملکات، بدون اینکه از طریق اعتدال خارج شده باشند، محشور گردید؛ بلکه ملکات در صورتی فاضله است که نفس اماره در آن تصرف نکند و در تشکیل آن، قدم نفس دخیل نباشد؛ بلکه شیخ استاد ما، […]
چنان‌چه معلوم شد […] انسان غیرمحتجب […] آنچه از حق تعالی بیند و آنچه از ذات مقدسش نسبت به او صادر شود، به نظر خشنودی و رضایت به او نظر کند و از حق تعالی و افعال او راضی و خشنود می‌باشد […] و اما صاحب فطرت محجوبه، چون کمال را در مورد دیگری تشخیص […]
[…] کسانی که از نور توحید و ولایت بی‌بهره‌اند، ممکن نیست به نور شفاعت نایل شوند، و اهل معاصی نیز اگر کدورت معاصی آن‌ها را زیاد فرا گرفته باشد، ممکن است پس از مدت‌های مدیدی به شفاعت نایل شوند. از پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده است که فرمود: «من ذخیره کردم شفاعت خود را برای […]
ما محتاج به اصلاح هستیم. محتاج به تهذیب نفس هستیم، تا آن دم آخر محتاجیم. پیغمبرها هم محتاجند، منتها آن‌ها احتیاج خودشان را فهمیده‌اند و دنبالش عمل کرده‌اند و ما از باب اینکه حجاب داریم، نتوانستیم بفهمیم و به تکالیف خودمان عمل نکردیم […]. در این ماه مبارک دعا کنید که خدای تبارک و تعالی، […]
بدان که نفس در هر حظی که از این عالم می‌برد، در قلب اثری از آن واقع می‌شود… و سبب تعلقِ است به دنیا، و التذاذات هر چه بیشتر باشد، قلب از آن بیشتر تأثر پیدا می‌کند و تعلق و حبّش بیشتر می‌گردد تا آنکه تمامِ وجهه قلب، به دنیا و زخارف آن گردد، و […]
دانستی که خیر وزیر عقل است و مراد از خیر، عشق است. لذا نسبت عباس (علیه‌السلام) به مولای ما (امام حسین علیه‌السلام)، نسبت عشق است به عقل؛ پس او وزیر ایشان است. بیان مطلب این‌گونه است که: عباس در کودکی موحد بود. آن هنگام که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) خواست به او سخن گفتن را بیاموزد، به […]
بدان که ایمان امر بسیط ثابتی است که مستلزم اقرار به زبان و عمل به ارکان است. متعلَّق ایمان، یقین به مبدأ و معاد و آنچه بین این دو قرار دارد است. متضاد ایمان، شک در این دو است که امری عدمی است. همان‌طور که جحود و انکار نیز ضد وجودی ایمان‌اند. این ایمان، نهایت […]
آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی در رابطه با چگونگی تبیین مسائل توسط ایشان در مجالس عمومی مثالی عنوان می‌کند: «در فلسفه دفن میت، که چرا میت باید دفن شود، مردم می‌گفتند بسوزانید یا بگذارید حیوانات بخورندشان. اما ایشان در جواب می‌فرمودند شما در خانه‌ای که در آن هفتاد هشتاد سال زندگی کردی یا خانه پدری را که […]
آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی در قسمتی از احوال حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)، در بیان حکمت توجه ایشان به ستاره، ماه و خورشید می‌فرماید: وقتی که انسان از سراب نفس و سرداب طبیعت خویش خارج شد، در نشئۀ ملکوتی دوباره متولد می‌شود و در نتیجه، حق بر حسب استعداد وی به طریق نور و ظلمت بر وی متجلی می‌شود؛ […]
