ایشان بعد از وفات آخوند به سامراء می‌رود. در آنجا مدتی نزد مرحوم میرزا محمد تقی شیرازی، صاحب ثورة عراق، استفاده می‌کند و میرزا هم از وی می‌خواهد که در اداره حوزه او را یاری کند. لذا مرحوم والد درس فلسفه و عرفان و فقه و اصول را شروع می‌کند و در جلسه استفتائیه میرزای […]
یک روز بعد از نماز جماعت، مردی روستایی به خدمت آیت‌الله شاه‌آبادی می‌رسد و می‌گوید: «هر وقت من نمازم را به شما اقتدا می‌کنم، سیدی را می‌بینم که جلوتر از شما به نماز می‌ایستد.» آقا از او می‌پرسند: «شغل شما چیست؟» او می‌گوید: «کشاورزی هستم که از یکی از روستاهای ورامین محصولات خود را به […]
اولین كسی كه حالا صرف نظر از كتاب‌ها یا اولین كسی كه مشافهتاً ذكر خیر آقای شاه‌آبادی را از ایشان شنیده‌ام، مرحوم شیخ حسن قهرمانی بودند. آقای شیخ حسن قهرمانی قوچانی، مردی رند و قلندر و مجرد و شاعر طراز اول و وكیل و عارف بودند كه به قول بعضی از دوستان از منتخبان روزگار […]
کتاب شذرات‌المعارفی که از آیت‌الله شاه‌آبادی بر جای مانده است و مربوط به این دوره (دوره سوم اقامت آیت‌الله در تهران) است، مطالب بسیار ارزشمندی را دربردارد. شذرات جمع شذره به معنی قطعه مروارید است و شاید شذرات المعارف را بخواهیم ترجمه کنیم گوهرهای درخشان اعتقادی می‌شود. این کتاب البته به زبان فارسی نوشته شده […]
چکیده: در این دو عزیز گرانمایه و فرزانه، سه بُعد عرفان، فقاهت و سیاست چنان در هم گره خورده و در هم تنبیده شده است که نمی‌توان هیچ بُعدی از این سه بُعد را، منفصل از دو بُعد دیگر مورد ارزیابی و سنجش قرار داد، اگرچه این هرم سه‌بعدی در آن استاد بزرگ به صورت […]
در شذرات المعارف آموزه‌ها و معارف بسیار ارزشمندی آمده است. معرفه 177 کتاب شذرات المعارف، در شذره چهارم مطلبی را آیت‌الله شاه‌آبادی نقل می‌کنند. این داستان مشهور است که بعضی مرحوم علامه مجلسی را خواب دیده‌اند و سؤال کرده‌اند از احوال بعد از مرگشان. فرموده‌اند که من اگر اینجا توانستم از مشکلات و موانع عبور […]
نكتۀ جالب در رابطه با حضرت آیت‌الله شاه‌آبادی، موضوع و بحث فطرت است. فطرت در طول ساليان و قرون مختلف تغيير نمی‌كند. یعنی در حال حاضر که ما در قرن 21 هستيم، جامعۀ امروزی مواجه با همان دستورات دينی است كه در حدود 1400 سال از عمر آن می‌گذرد؛ در عین حال که فطرت انسانی […]
ببینید تعبیر آیت‌الله شاه‌آبادی از فطرت چقدر لطیف است: «مراد از فطرت الهی، عشق است!» بعد تعریف می‌کنند منظورشان را از این عشق. بعد از اینکه فطرت را تعریف می‌کنند و تفاوتش با طبیعت را در این شذره ششم بیان می‌کنند و مثال می‌زنند؛ بعد از آن، با فطرت به استدلال اصول اعتقادی می‌پردازند. امام […]
گویند عارف بالله کسی است که حق را به مشاهدۀ حضوریه بشناسد و «عالِم» بالله کسی است که به براهین فلسفیه، علم به حق پیدا کند و بعضی گویند «علم و عرفان» از دو جهت تفاوت دارد: یکی از جهت متعلَّق، چنان‌چه ذکر شد، و دیگر [آنکه] در معرفت، سابقۀ فراموشی و نسیان مأخوذ است. […]
و از چیزهایی است که انسان را در این سلوک معاونت می‌کند موازنه است، و آن، چنان است که انسان عاقل، منافع و مضارّ هر یک از اخلاق فاسده و ملکات رذیله را […] مقایسه کند با منافع و مضارّ هر یک از اخلاق حسنه و فضایل نفسانیه و مَلَکات فاضله […] و ملاحظه کند […]
