در عرفان که موقعیت ایشان بسیار ممتاز بود. تعبیرات حضرت امام در موقعیت بسیار والای عرفانی استاد معظم‌شان، گویای مقام و موقعیت این شخصیت بی‌نظیر و بی‌بدیل است. اما همه این‌ها از نظر امام در اینجا ممتاز شده و ارزشمند شده که امام تعبیرشان این بود که آقای شاه‌آبادی نه‌تنها یک فقیه و یک عارف […]
1. پدر آقای شاه‌آبادی، مرحوم آیت‌اللّه میرزا محمدجواد اصفهانی بیدآبادی (م 1312ق)، از علمای بزرگ اصفهان است که در عصر ناصرالدین شاه قاجار می‌زیسته و در آن دیار به اقامۀ حدود شرعی الهی مبادرت می‌ورزیده است. شاه قاجار که چنین امری را برنمی‌تابیده و آن را مخل به ارکان سلطنت خود احساس می‌کرده، هنگامی که […]
با توجه به آن زمینه سیاسی‌خانوادگی و زانو زدن در پای کرسی تدریس دو مرجع دینی برجسته و دو رهبر سیاسی بزرگ، رهبر بزرگ نهضت مشروطه ایران، آخوند خراسانی، و رهبر بزرگ قیام مردم عراق علیه اشغالگران انگلستان، در مراوده صمیمانه با آن دو و از نزدیک شاهد تحولات جاری آن عصر بودن، از شاه‌آبادی […]
عارف کامل آیت‌الله شاه‌آبادی در ساعت 30/1 بعدازظهر روز پنج شنبه سوم آذر 1328 شمسی (سوم صفر 1369 قمری)، به ملکوت اعلی پیوست. این واقعه زمانی بود که هژیر توسط آقای حسین امامی، از دوستان صمیمی آیت‌الله شاه‌آبادی، کشته شد. لذا دولت سختگیری‌های زیادی می‌کرد و حکومت نظامی بود. به این دلیل، برای تشییع محدودیت‌هایی […]
امر دوم در حقیقت «لیلة القدر» است […] و اهل معرفت گویند که مراتب نزول حقیقت وجود، به اعتبار احتجاب شمس حقیقت در افق تعینات، «لیالی» است و مراتب صعود با اعتبار خروج شمس حقیقت از آفاق تعینات، «ایام» است. و شرافت و نحوست «ایام» و «لیالی» به حسب این بیان واضح شود […] پس […]
[سبب] اول [از اسباب ممرضه مسلمین]، غرور مسلمین به حقانیت خود [است] که منشأ تحویل دادن میدان دعوت است به معاندین، و [همین غرور به حقانیت] موجب قناعت نمودن به اسلام انفرادی و ترک تبلیغات و امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر شده [است]، چنان‌چه غرور به شفاعت، منشأ ارتکاب انواع رذایل اخلاقیه و اقسام معاصی کبیره گردیده […]
شیخ عارف کامل ما (روحی فداه) برای این نحو عبادت[1] مَثَل می‌زدند به اینکه «یکی قصیده در مدحِ کسی بگوید و به طفلی که معنای آن را نمی‌داند بدهد که در محضر او بخواند و به طفل بفهماند این قصیده در مدح این شخص است. البته آن طفل که این قصیده را میخواند، اجمالاً می‌داند […]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عِزَّتِكَ بِأَعَزِّهَا وَ كُلُّ عِزَّتِكَ عَزِيزَةٌ[1] عزیز یا به معنای پیرزومند است یا به معنای نیرومند یا فردی که همتا نداشته باشد. و خدای تعالی عزیز است به معنای اول، که پیروز است بر همه اشیا و قاهر است بر آن‌ها […] و عزیز است به معنای دوم، زیرا او واجب‌الوجود فوق بی‌نهایت است […]
این افعال عبادیه و مناسک الهیه، علاوه بر آنکه خود دارای صُوَر غیبیه […] هستند که تشکیل «بهشت جسمانی» دهند، در روح نیز ملکاتی حاصل کنند که مبدأ «بهشت متوسط» گردند، و این، یکی از اسرار تکرار اذکار و اعمال است؛ زیرا زبان که ذکر الهی را تکرار کرد، کم‌کم قلب هم باز می‌شود و […]
هر موجودی که حظی از وجود دارد، از حقیقت الوهیت و ظهور آن، که حقیقت خلافت و ولایت است، حظی دارد […] از این جهت است که شیخ عارف، شاه‌آبادی، دام‌ظلّه می‌فرمود که: «شهادت به ولایت در شهادت به رسالت مُنطَوی[1] است، زیرا که ولایت، باطن رسالت است.» و نویسنده[2] گوید که در شهادت به […]
