مرحوم حجت الاسلام و المسلمين سيد احمد خمينی (ره) نقل می‌كنند: از امام خمینی (ره) پرسيدم كه در درس مرحوم آيت‌الله شاه‌آبادی چند نفر بوديد؟ فرمودند: «گاهي كه زياد می‌شديم سه نفر، ولی بيشتر اوقات من تنها بودم و عرفان را نزد ايشان می‌خواندم.» سؤال كردم آيا درس ديگری نزد مرحوم شاه‌آبادی خوانده‌ايد؟ فرمودند: «ايام […]
این قصه را مرحوم امام نقل می‌کردند که مرحوم آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی هر روز نُه تا درس می‌گفتند. بعد از آن درس‌ها، می‌دیدیم که نزدیک به ظهر، یک طلبه مبتدی به خدمت آقا می‌رود. می‌خواستیم ببینیم که به چه منظوری می‌رود. متوجه شدیم که می‌رود تا از آقا درس بگیرد. چه درسی است؟ حاشیة ملا عبدالله، […]
یک روز امام در موعد مقرر برای درس به مسجد شیخ انصاری در نجف تشریف آورده بودند، در حالی که هنوز همۀ شاگردان حضور نداشتند. ایشان پس از ورود به مسجد، طبق معمول کنار منبر نشستند تا پس از لحظاتی برای تدریس به منبر تشریف ببرند؛ ولی چون با غیبت بعضی از شاگردان مواجه شدند، […]
بنده پس از مدتی رفتم به قم جهت تحصیل، خدمت مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری. چندین سال بعد، آیت‌الله شاه‌آبادی به من پیغام دادند تا برایشان خانه‌ای اجاره کنم و من در محله عشقعلی منزلی اجاره کردم و ایشان در سال 1347 قمری به قم آمدند و در همان محله تدریس را شروع کردند. در […]
از هوشمندی‌های عارف فرزانه و محبوب معمار جمهوری اسلامی، توجه ویژه به مقولۀ تهاجم فرهنگی است. موضوع تهاجم فرهنگی نه با این نام، ولی با همین محتوایی که در قاموس سیاسی انقلاب اسلامی متداول است، در اندیشۀ جناب شاه‌آبادی، از سه بُعد مورد عنایت قرار گرفته است: تشخیص، شناخت اسباب و عوامل، و راه‌های مقابله […]
امام در اولین جلسه ای که با آیت الله شاه آبادی برخورد می کند، از کیفیت وحی می پرسد، ایشان در پاسخ می‌فرماید: «”ه” در “انّا انزلناه فی لیلة القدر” اشاره به حقیقت غیبیه نازله در بنیه محمدی است که حقیقت شب قدر است.» و همین اشارت لطیف بود که روح شیفته روح‌الله را به […]
امر دوم در حقیقت «لیلة القدر» است […] و اهل معرفت گویند که مراتب نزول حقیقت وجود، به اعتبار احتجاب شمس حقیقت در افق تعینات، «لیالی» است و مراتب صعود با اعتبار خروج شمس حقیقت از آفاق تعینات، «ایام» است. و شرافت و نحوست «ایام» و «لیالی» به حسب این بیان واضح شود […] پس […]
شیخ عارف کامل ما (روحی فداه) برای این نحو عبادت[1] مَثَل می‌زدند به اینکه «یکی قصیده در مدحِ کسی بگوید و به طفلی که معنای آن را نمی‌داند بدهد که در محضر او بخواند و به طفل بفهماند این قصیده در مدح این شخص است. البته آن طفل که این قصیده را میخواند، اجمالاً می‌داند […]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عِزَّتِكَ بِأَعَزِّهَا وَ كُلُّ عِزَّتِكَ عَزِيزَةٌ[1] عزیز یا به معنای پیرزومند است یا به معنای نیرومند یا فردی که همتا نداشته باشد. و خدای تعالی عزیز است به معنای اول، که پیروز است بر همه اشیا و قاهر است بر آن‌ها […] و عزیز است به معنای دوم، زیرا او واجب‌الوجود فوق بی‌نهایت است […]
این افعال عبادیه و مناسک الهیه، علاوه بر آنکه خود دارای صُوَر غیبیه […] هستند که تشکیل «بهشت جسمانی» دهند، در روح نیز ملکاتی حاصل کنند که مبدأ «بهشت متوسط» گردند، و این، یکی از اسرار تکرار اذکار و اعمال است؛ زیرا زبان که ذکر الهی را تکرار کرد، کم‌کم قلب هم باز می‌شود و […]
