زمانی که کلاس چهارم ابتدایی می‌رفتم، مرحوم پدر به من امر فرمود دعای کمیل را حفظ کنم، من هم این کار را کردم. البته ایشان به ما تکلیف شاق نمی‌کرد و در مورد حفظ دعای کمیل هم پیگیر نشدند که آیا حفظ کردی یا نه؟ بلکه خود من وقتی حفظ کردم، رفتم نزد ایشان و […]

روزی مرحوم آیت‌الله سید صدرالدین کوپایی که در نجف اشرف از همدرس‌های مرحوم پدر بود و خیلی به ایشان ارادت داشت، نامه‌ای برای ایشان فرستاد و ایشان آن نامه را زیر تشک گذاشت. یکی از متعلقان مرحوم پدر به صورت اتفاقی این نامه را پیدا کرد و دید که درون نامه نوشته شده است: «در […]

در منزل پدری برنامه سحرها به شکل خاصی بود. سحر‌ها سجاده پدر و مادرمان با فاصله‌ای روی زمین پهن بود. سماور روشن بود و در مقابل مرحوم پدر قُل‌قُل می‌کرد. قلیان هم چاق شده و حاضر بود. ایشان دو رکعت نماز می‌خواند و پس از مقداری ذکر، چای می‌خورد و قدری قلیان می‌کشید و دو […]

یک بار در جلسه‌ای که برای من خیلی شیرین بود، از من اشتباهی سر زد که نقل آن خالی از لطف نیست: شب چهارشنبه‌ای با شب نیمه شعبان مصادف شده بود و چون یکی از اعمال شب نیمه شعبان، قرائت دعای کمیل است، قرار شد من دعای کمیل را بخوانم. طبق عادت شب‌های جمعه اول […]

یک روز عصر یکی از علاقه‌مندان مرحوم پدر، که نامش را فراموش کرده‌ام، به همراه مرحوم حاج اسماعیل وفابخش، برادر خانم پدر ما، برای پرداخت وجوه نزد مرحوم پدر آمد و عرض کرد: «حاج آقا، من دو سال است به مسجد شما نیامده‌ام. علت آن را نمی‌پرسید؟» مرحوم پدر گفتند: «اگر به شما گفته بودم […]

به یاد دارم من و اخوی (حاج آقا نورالله) پیش مرحوم پدر بودیم که ایشان این کتاب را در اختیار ما گذاشتند تا استنساخ بکنیم. خودشان می‌خواندند و ما می‌نوشتیم. ایشان عبارت مرحوم آخوند در کفایه را با عبارت «قوله دام ظله العالی» ذکر می‌نمودند، سپس با عبارت «صدفٌ فیه درر» مطالب خودشان را بیان […]

ایشان در مقدمه کتاب «شذرات المعارف» یا به قول خود ایشان «مرام اسلام»، برای عقب‌افتادگی مسلمانان، چند عامل ذکر می‌کند، از جمله: غرور مسلمانان به حقانیت خود و باور داشتن به این‌که خداوند دین خویش را نگه می‌دارد، «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ»[1] و دیگر این که شفاعت اهل بیت علیهم‌السلام شامل […]

مرحوم پدر به هر مناسبتی با عمل‌شان یا با پند و اندرزهایی که بیان می‌کردند، گویا حقایقی را به وجود ما تزریق می‌کردند. می‌توانم بگویم ثمراتی که ما در زندگی گرفتیم، همه‌اش از برکت همین «خداباوری» مرحوم پدر و تربیت ایشان بود. ایشان حقیقتاً خداباور بود و واقعاً همه امور را در دست خدا می‌دید […]

تمام همت ایشان بر این بود که خودشان و تمام کسانی که با ایشان ارتباطی داشتند، طوری زندگی کنند که احساس نیاز به غیر خدا نداشته باشند. مرحوم والد در اواخر عمرشان هیچ‌جا نمی‌رفتند. حتی یک روزی یکی از علاقه‌مندان مرحوم پدر صاحب اولاد شده بود و از ایشان درخواست کرده بود که سر راه […]

روزی در معیت والد به مجلس روضه منزل مرحوم مسجد جامعی رفتیم. عده‌ای در آن مجلس بودند که از روی حسادت با مرحوم پدر برخورد خوبی نداشتند و نسبت به ایشان ادب را رعایت نکردند. مرحوم والد بدون اعتنا به آن‌ها وارد مجلس شد. وقتی ایشان وارد مجلس شد، منبری صلواتی فرستاد و بنا کرد […]