آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی در قسمتی از احوال حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)، در بیان حکمت توجه ایشان به ستاره، ماه و خورشید می‌فرماید: وقتی که انسان از سراب نفس و سرداب طبیعت خویش خارج شد، در نشئۀ ملکوتی دوباره متولد می‌شود و در نتیجه، حق بر حسب استعداد وی به طریق نور و ظلمت بر وی متجلی می‌شود؛ […]
خداوند متعال در سورۀ نمل فرموده است: وَإِذا وَقَعَ القَولُ عَلَيهِم أَخرَجنَا لَهُم دَابَّةً مِّنَ الْأَرضِ تُكَلِّمُهُم أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لَا يُوقِنُونَ[1] و هنگامی که فرمان عذاب آن‌ها رسد، جنبنده‌ای را از زمین برای آن‌ها خارج می‌کنیم که با آنان تکلم می‌کند که مردم به آیات ما ایمان نمی‌آورند. در این آیه چند مطلب قابل بحث است: مطلب […]
گویند عارف بالله کسی است که حق را به مشاهدۀ حضوریه بشناسد و «عالِم» بالله کسی است که به براهین فلسفیه، علم به حق پیدا کند و بعضی گویند «علم و عرفان» از دو جهت تفاوت دارد: یکی از جهت متعلَّق، چنان‌چه ذکر شد، و دیگر [آنکه] در معرفت، سابقۀ فراموشی و نسیان مأخوذ است. […]
بدان که مفسرین، از عامه و خاصه، هر یک به حسب طریقۀ خود، طوری بیان کیفیت فطری بودن دین یا توحید را کرده‌اند. و ما در این اوراق بر طبق آراء آن‌ها سخن نگوییم، بلکه در این مقام آنچه از محضر شریف شیخ عارف کامل، شاه‌آبادی دام ظله، که متفرد است در این میدان، استفاده […]
این اثر به عربی و در سال 1359ق تألیف و از سه بخش تشکیل شده است: – القرآن و العتره – الایمان و الرجعه – الانسان و الفطره ظاهراً تألیف این کتاب مقدم بر کتاب شذرات بوده، چرا که در متن شذرات (معرفه 157) به آن اشاره شده است. این کتاب یک بار از سوی […]
