عمده نظر من به این است که حیف است یک دسته ای از اهل علم که مردم صالح و خوبی هستند، این ها محروم بمانند از یک مسائلی. ما که آمدیم قم، مرحوم آقا میرزا علی اکبر حکیم[1] - خدا رحمتش کند- در قم بود؛ وقتی که حوزۀ علمیۀ قم تأسیس شد، یکی از مقدسین- […]
خداباوریِ مرحوم والد هرگز بهانه‌ای نمی‌شد که در انجام وظایف، تسامح و تنبلی کنند؛ زیرا در نظر ایشان خداباور شدن یعنی بیشترشدن وظایف الهی. ایشان می‌فرمود: «وظیفه من مسجد، منبر و درس است و تا قدرت دارم انجام می‌دهم». ایشان علی رغم ضعف و پیری مقید بود قبل از ظهر دروس دشواری چون اصول، فقه […]
گفتند اولی كه ایشان[=امام خمینی] مرحوم آقای شاهآبادی را در قم دیده بودند، یك كسی گفته بود آنكه شما دنبالش می‌گردید، این است. مرحوم شاهآبادی چند سالی هم در قم مانده بودند. ایشان [=امام خمینی] گفتند كه من و فلانی – یك كس دیگری را اسم آوردند، كه من حالا یادم نیست – دو نفری […]
قبل از ورود به قم با مرحوم آیت‌الله‌العظمی آقای آشیخ محمدعلی شاهآبادی، استاد امام رحمهما الله، مأنوس شدم و انس با جلسات معارف و تفسیر ایشان موجب شد وارد حوزه شوم. یادم هست هفته‌ای چهار شب بعد از نماز مغرب و عشاء ایشان بر مبنای آیاتی، بحث قرآنی، فلسفی، عرفانی و بحث‌های دیگر داشتند. از […]
یک بار امام رضوان‌الله‌علیه از من سؤال کردند: الآن امامت مسجد مرحوم آقا با کیست؟ گفتم: گویا سرنوشت این مسجد و شبستان با عرفان و فلسفه عجین شده است، چون بعد از ایشان آقای سید حسن احمدی علون‌آبادی و بعد هم آقای سید ابوالحسن رفیعی امامت مسجد را عهده‌دار شدند. امام که از جملات من […]
امام از جمله فلسفه را خوانده و در سنین 25، 26 سالگی بود به دنبال یک استاد عرفان عملی بودند. در بین هم‌درسی‌ها و هم‌مباحثه‌ای‌های امام، یکی از فرزندان آقای شاهآبادی با ایشان هم‌درس بود.[1] امام روزی موضوع را می‌گویند. نمی‌دانم آقا روح‌الله یا آقا نورالله بوده ـ به نظرم آقا نورالله صحیح است ـ […]
روز مبعث سال 1363 ش. بود که بعد از شهادت اخوی حاج آقا مهدی، به دیدار امام رفتم.[1]بنا بود آقا سعید، اخوی‌زاده ما (پسر حاج آقا مهدی)، را به دست امام ملبس به لباس روحانیت کنیم. لذا با هم به جماران رفتیم. آیت‌الله خامنه‌ای و هیئت دولت و عده‌ای دیگر از مسئولان از جمله آقای […]
شروع تحصیلات حوزوی آیت‌الله شاهآبادی همان اصفهان بود و بسیاری از علوم اسلامی را در حوزه اصفهان گذرانده بودند. وقتی به تهران آمدند در دوازده سالگی، تحصیلات حوزوی‌شان را در تهران ادامه دادند. اساتید بزرگی مثل آیت‌الله آشتیانی در فقه و مرحوم میرزا‌هاشم اشکوری گیلانی در عرفان از اساتید ممتاز و مشخص آیت‌الله شاهآبادی در […]
مهارت آقای شاهآبادی تنها در فلسفه و عرفان نيست، بلكه مهارت ايشان در فقه و اصول بيش از فلسفه است. ولی آن جنبه عرفان ايشان، فقه و اصول ايشان را پوشاند و سبب شد كه معروفيت ايشان در فقه و اصول مكشوف نشود.[1] راوی: آیت‌الله‌العظمی میرزا هاشم آملی [1] عارف کامل، ص 13
حدود 11 ماه آیت‌الله شاهآبادی خودش با آن دو نفر در حضرت عبدالعظیم متحصن بودند و به عنوان اعتراض به کارهای رضاخان؛ آن هم اوایل رضاخان که چندان قوی نشده بود و آیت‌الله شهید مدرس را تبعید نکرده بود. ایشان از همان جا نامه نوشتند به علمای شهرستان‌ها، و حتی نجف اشرف که قیام کنید […]
