مرحوم والد خواندن بعضی از اذکار و آیات و ادعیه را توصیه می‌کردند. از جمله دستوراتی که برای عموم مردم بیان می‌کردند این بود که در سحرگاه، سه آیه آخر سوره حشر را زیاد بخوانید: هُوَ اللَّهُ الَّذي لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ . هُوَ اللَّهُ الَّذي لا إِلهَ […]
اولین منزلی که در کتاب «منازل‌السائرین» مطرح شده، منزل «یقظه» و بیداری‌ست. مرحوم والد آیه شریفه «قُلْ إنَّمَا أعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ»[1] را ابتدای این منزل مطرح کرده و به‌تفصیل، آیه شریفه را شرح داده‌اند. به یاد دارم به مدت دو ماه همین مطالب را در مسجدشان برای عموم بازگو کردند. زمانی که مرحوم امام در نوفل […]
ای عزیز! بکوش تا صاحب عزم و دارای اراده شوی[1]، که خدای نخواسته اگر بی‌عزم از این دنیا هجرت کنی، انسان صوری بی‌مغزی هستی که در آن عالم به صورت انسان محشور نشوی، زیرا که آن عالم محل کشف باطن و ظهور سریره است. و جرأت بر معاصی کم‌کم انسان را بی‌عزم می‌کند، و این […]
شیخ عارف کامل ما (روحی فداه) برای این نحو عبادت[1] مَثَل می‌زدند به اینکه «یکی قصیده در مدحِ کسی بگوید و به طفلی که معنای آن را نمی‌داند بدهد که در محضر او بخواند و به طفل بفهماند این قصیده در مدح این شخص است. البته آن طفل که این قصیده را میخواند، اجمالاً می‌داند […]
پس ای طالب حق و سالک الی الله، چون شیطانِ واهمه را به زنجیر کشیدی و خلع نعلینِ حبّ زن و فرزند و دیگر شئون دنیوی را نمودی و با جذوه نار عشق فطرةاللهی مأنوس شدی، و «أنّی آنَستُ ناراً»[1] گفتی، و خود را خالی از موانع سیر دیدی و اسباب سفر را آماده کردی، […]
بدان که اول منزل از منازل انسانیت، منزل یقظه[1] و بیداری است. چنان‌چه مشایخ اهل سلوک در منازل سالکان بیان فرموده‌اند. و از برای این منزل (منزل یقظه)، چنان‌چه شیخ عظیم‌الشأن شاه‌آبادی دام ظله بیان فرمودند، ده بیت است که اکنون در مقام تعداد آن نیستیم. ولی آنچه اکنون لازم است بیان شود، این است […]
اگر یکی از حقایق الهی را از لسان عارف شوریده یا سالک دل‌سوخته یا حکیم متألّهی بشنویم، چون سامعه ما تاب شنیدن آن را ندارد و حبّ نفس مانع شود که به قصور خود حمل کنیم، فوراً او را مورد همه طور لعن و طعن و تکفیر و تفسیق قرار می‌دهیم، و از هیچ غیبت […]
در آیه شریفه در سوره هود وارد است: «فَاستَقِم کَما اُمِرتَ وَ مَن تابَ مَعَکَ.»[1] و در حدیث وارد است که جناب رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «شَیَّبَتنی سورَةُ هودٍ لِمَکانِ هذِهِ الآیَةِ.»[2] شیخ عارف کامل، شاه‌آبادی روحی فداه فرمودند: «با اینکه این آیه شریف در سوره شوری نیز وارد است ولی بدونِ وَ مَن تابَ […]
بدان که از برای سالک الی‌الله و مهاجر از بیت مُظلمۀ نفس به سوی کعبۀ حقیقی، یک سفر روحانی و سلوک عرفانی است که مبدأ آن مسافت، «بیت نفس و انانیت» است، و منازل آن، مراتب تعیّنات آفاقی و انفُسی و مُلکی و ملکوتی است که از آن‌ها به «حُجُب نورانیه و ظلمانیه» تعبیر شده. […]
بدان ای عزیز که چنان‌چه از برای این بدن، صحت و مرضی است و علاج و معالجی، برای نفس انسان و روح آدمیزاده نیز صحت و مرض و سقم و سلامتی و علاج و معالجی است […] و منزله انبیا علیهم‌السلام، منزله اطبای مشفق است […] چنان‌چه منزله تقوا در هر مرتبه از مراتب آن، […]
