مرحوم آیتالله شاهآبادی با اینكه فقیه و عارفی بزرگوار و استاد حضرت امام بودند كه كراراً اتفاق میافتاد مرحوم امام (اعلی الله مقامه) در درسشان به هر مناسبتی كه نامی از مرحوم آیتالله شاهآبادی میبردند تعبییرشان این بود كه روحی فداه یا گاهی میفرمودند: «من هر چه دارم، همه از آیتالله شاهآبادی دارم»؛ اما با […]
مرحوم آیتالله شاهآبادی با اینكه فقیه و عارفی بزرگوار و استاد حضرت امام بودند كه كراراً اتفاق میافتاد مرحوم امام (اعلی الله مقامه) در درسشان به هر مناسبتی كه نامی از مرحوم آیتالله شاهآبادی میبردند تعبییرشان این بود كه روحی فداه یا گاهی میفرمودند: «من هر چه دارم، همه از آیتالله شاهآبادی دارم»؛ اما با این درجات عالی علمی و بهخصوص «عرفان»، در مقامی بود كه وقتی در مدرسه فیضیه برای درس میآمد، در پایان درس بعضی از طلاب میآمدند و درسهای پایینتر را از ایشان تقاضا میكردند، ایشان رد نمیكرد، ولو یك نفر. یک درس سطح پایین را برایشان میگفت تا شاگردها مجدداً اضافه میشدند.
راوی: حجتالاسلام سید علی اکبر قریشی
نظرات