از نقاط ویژه زندگی آیت‌الله‌العظمی میرزا محمدعلی شاه‌آبادی مبارزه با اعمال ضد دینی رضاخان است. در این میان مسئله تحصن در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام جزء صفحات ماندگار زندگانی مبارزاتی ایشان محسوب می‌شود. با وجود دلایل متعددی که از زبان افراد مختلف در این باره منقول است، شنیدن دلیل تحصن از بیان خود مرحوم […]
از نقاط ویژه زندگی آیت‌الله‌العظمی میرزا محمدعلی شاه‌آبادی مبارزه با اعمال ضد دینی رضاخان است. در این میان مسئله تحصن در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام جزء صفحات ماندگار زندگانی مبارزاتی ایشان محسوب می‌شود. با وجود دلایل متعددی که از زبان افراد مختلف در این باره منقول است، شنیدن دلیل تحصن از بیان خود مرحوم شاه‌آبادی لطف دیگری دارد. آیت‌الله نورالله شاه‌آبادی درباره علت تحصن پدرشان از ایشان پرسش کرده‌اند و آن عارف مبارز پاسخ دادند:
«مقدمتاً من بارها به مدرس گفته بودم که این مرد لیاقت این همه حمایت را ندارد. درست است که این تظاهر به دین و اسلام و حتی دنبال دسته راه می‌افتد و پابرهنه هم می‌رود، اما این‌ها هیچ‌کدام دلیل برای اینکه این شخص قابل اعتماد باشد و یک فرد مسلمانی باشد که حمایتش بکنی، نیست. ایشان معتقد بود به اینکه ما آنچه در راه موفقیت مملکت هست و پیشبرد آن خواسته‌های مردمی هست، با ایشان همراهی می‌کنیم. اگر روزی روزگاری آمد که [به قول خود ایشان] لگد بزند، ما ایشان را از خر شیطان پایین می‌آوریم. در همین شرایط، ما برای اینکه زمینه‌های ضد دینی را در این مشاهده می‌کردیم، جلساتی را در تهران برقرار کردیم که مجموعاً 90 نفر از علمای آن زمان در این جلسات شرکت داشتند. این تعداد افراد تصمیم گرفتند و هم‌قسم شدند که یک‌باره به حضرت عبدالعظیم متحصن بشوند که نتیجه‌اش آگاهی مردم باشد و انزجار روحانیت از تشکیلات رضاخانی. قرار گذاشته شد برای اینکه در روز معینی این جمعیت به حضرت عبدالعظیم حرکت کنند.»
همان‌طور که ملاحظه می‌شود، برای آن مرحوم چیزی که بیش از همه در رأس اهمیت قرار داشت، مسئله اسلام و مسلمانی زمامداران بود. آقای شاه‌آبادی از اینکه مردی نامعتقد به آموزه‌های دین اسلام بر صدر حکومت کشوری مسلمان تکیه بزند، همواره ابراز نگرانی می‌کردند و با تحصن این نگرانی را علنی فرمودند.
نکته بعدی برقراری جلسات دینی در تهران و ایجاد آمادگی ذهنی در میان افراد بود؛ مسئله‌ای که در دوره مشروطه محل شکست علمای مشروطه شد و تا جایی پیش رفت که در قضیه اعدام شیخ فضل‌الله نوری رحمه‌الله، گروهی به حمایت شهید مشروطه برنخاست و مردم نسبت به این موضوع در گمراهی و خطا بودند. مبارزه و سخنرانی‌های علنی آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی با فعالیت‌های تأسیسی ایشان همچون راه‌اندازی هیئات خانگی همراه شد تا در نهایت پشتوانه محکمی علیه دین‌ستیزی رضاخانی و کمکی شایان به قیام امام خمینی رحمت‌الله‌علیه شود.
نظرات