روزی در نجف جریان مفقود شدن کتابِ منازلالسالکین را برای مرحوم امام عرض کردم. فرمود: «من تمام مطالب آن کتاب را، که ایشان در درس بیان میفرمود، نوشتهام.[1] اگر به قم رفتید، به منزل ما بروید و در زیرزمین منزل درون صندوق، بقچهایست که نوشتههای من در آن بقچه است. آن نوشته را بردارید و […]
روزی در نجف جریان مفقود شدن کتابِ منازلالسالکین را برای مرحوم امام عرض کردم. فرمود: «من تمام مطالب آن کتاب را، که ایشان در درس بیان میفرمود، نوشتهام.[1] اگر به قم رفتید، به منزل ما بروید و در زیرزمین منزل درون صندوق، بقچهایست که نوشتههای من در آن بقچه است. آن نوشته را بردارید و بیاورید، تا آن را مرتب و منظم کنیم.» متأسفانه وقتی میخواستم به ایران بیایم، روز قبل از ورود من به قم، ساواک تمام کتب و نوشتههای امام، از جمله این بقچه را برده بود. بعدها کتابهای چاپی را برگرداندند، اما خبری از دستنوشتهها نشد.
راوی: آیتالله نصرالله شاهآبادی
منبع: کتاب حدیث نصر
[1] از جمله کتابهایی که مرحوم امام نزد مرحوم آیتالله شاهآبادی خوانده بود، کتاب «منازلالسائرین» خواجه عبدالله انصاری است (رک: عارف کامل، ص 7). کتاب منازلالسالکین در حقیقت شرح منازلالسائرین است. آیتالله شاهآبادی در کتاب شذراتالمعارف (ص86) از این کتاب به عنوان «شرح منازل» یاد میکنند. مرحوم امام (ره) در کتاب شرح چهل حدیث، به مناسبت ذکر منازل سیر و سلوک الیالله اشارهای به ابداع مرحوم شاهآبادی در این زمینه داشته، میفرمایند: «شيخ عارف كامل شاهآبادى، دام ظلّه، براى هر منزلى از منازل سايرين ده بيت مقرر مىداشت، با اسلوب بديعى كه مجموع هزار بيت مىشد» (شرح چهل حديث، ص: 589).
نظرات