مرحوم والد سعی داشتند از کودکی ما را «خداباور» بار بیاورند. خداباوری در اعمال و رفتار خودشان بسیار نمود داشت و سعی می‌کردند ما را هم به همین صورت تربیت کنند. به یاد دارم کلاس دوم ابتدایی بودم. عصر جمعه‌ای من با بچه‌ها در حیاط منزل بازی می‌کردم. ایشان مرا صدا زدند و فرمودند: «خسته […]
مرحوم والد سعی داشتند از کودکی ما را «خداباور» بار بیاورند. خداباوری در اعمال و رفتار خودشان بسیار نمود داشت و سعی می‌کردند ما را هم به همین صورت تربیت کنند.
به یاد دارم کلاس دوم ابتدایی بودم. عصر جمعه‌ای من با بچه‌ها در حیاط منزل بازی می‌کردم. ایشان مرا صدا زدند و فرمودند: «خسته نشدی؟» گفتم: «نه» فرمودند: پس این صلوات را هفت مرتبه بخوان و بعد دوباره برو بازی کن: «اللهمّ ادفع عنّی البلاء المبرم من السماء انّک علی کلّ شیء قدیر، اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد». و می‌خواستند ما را متوجه این معنا کنند که آن کسی که قدرت دارد بلاها را از انسان دفع کند، خدای متعال است نه غیر خدا. نتیجه این اهتمام والد این بود که این ذکر صلوات از آن موقع تا الآن در ذهن من جای گرفته و هنوز آن را فراموش نکرده‌ام. مرحوم امام نیز این دعای عصر جمعه را در درس اخلاق‌شان توصیه می‌کردند.
راوی: آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی
منبع: حدیث نصر
نظرات